8. “แต่เราจะให้บางคนเหลืออยู่ คือพวกเจ้าบางคนจะหนีพ้นดาบไปในท่ามกลางประชาชาติ และถูกกระจายไปในดินแดนต่างๆ
9. แล้วพวกเขาที่หนีรอดไปนั้นจะระลึกถึงเราในท่ามกลางประชาชาติ ซึ่งเขาทั้งหลายถูกกวาดไปเป็นเชลยนั้น และรู้ว่าเราปวดร้าวเพราะใจแพศยาของพวกเขาที่หันไปจากเรา และเพราะสายตาแพศยาที่โหยหารูปเคารพของเขา แล้วเขาทั้งหลายจะเกลียดตัวเองเนื่องจากความชั่วซึ่งเขาได้ทำ และเนื่องด้วยสิ่งน่าสะอิดสะเอียนทั้งสิ้นของเขาด้วย
10. แล้วพวกเขาจะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์ เราไม่ได้พูดพล่อยๆ ว่าเราจะนำความวิบัติมายังพวกเขา”