2. “บุตรมนุษย์เอ๋ย จงมุ่งหน้าตรงไปยังภูเขาทั้งหลายของอิสราเอล และจงเผยพระวจนะกล่าวโทษภูเขาเหล่านั้น
3. และกล่าวว่า ภูเขาทั้งหลายของอิสราเอลเอ๋ย จงฟังพระวจนะของพระยาห์เวห์องค์เจ้านาย พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้แก่ภูเขาทั้งหลาย แก่เนินเขา แก่ห้วยและหุบเขาทั้งหลายว่า ดูสิ เราจะนำดาบมาเหนือเจ้าทั้งหลาย และเราจะทำลายปูชนียสถานสูงของพวกเจ้าเสีย
4. แท่นบูชาของพวกเจ้าจะร้างเปล่า และแท่นเผาเครื่องหอมของเจ้าจะถูกพังลง และคนของเจ้าที่ถูกฆ่านั้น เราจะเหวี่ยงลงต่อหน้ารูปเคารพของพวกเจ้า
5. และเราจะวางศพคนอิสราเอลไว้หน้ารูปเคารพของพวกเขา และเราจะกระจายกระดูกของเจ้าทั้งหลายรอบแท่นบูชาของเจ้า
6. ในที่อาศัยทุกแห่งของพวกเจ้า เมืองต่างๆ จะร้างเปล่าและปูชนียสถานสูงจะพัง ดังนั้นแหละ แท่นบูชาของเจ้าจะถูกทิ้งร้างและถูกลงโทษ รูปเคารพของพวกเจ้าจะหักและสูญสิ้น แท่นเผาเครื่องหอมของเจ้าจะถูกโค่นลง และสิ่งที่เจ้าทำขึ้นจะถูกกวาดทิ้งไปหมด
7. คนที่ถูกฆ่าจะล้มลงท่ามกลางพวกเจ้า และเจ้าจะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์
8. “แต่เราจะให้บางคนเหลืออยู่ คือพวกเจ้าบางคนจะหนีพ้นดาบไปในท่ามกลางประชาชาติ และถูกกระจายไปในดินแดนต่างๆ
9. แล้วพวกเขาที่หนีรอดไปนั้นจะระลึกถึงเราในท่ามกลางประชาชาติ ซึ่งเขาทั้งหลายถูกกวาดไปเป็นเชลยนั้น และรู้ว่าเราปวดร้าวเพราะใจแพศยาของพวกเขาที่หันไปจากเรา และเพราะสายตาแพศยาที่โหยหารูปเคารพของเขา แล้วเขาทั้งหลายจะเกลียดตัวเองเนื่องจากความชั่วซึ่งเขาได้ทำ และเนื่องด้วยสิ่งน่าสะอิดสะเอียนทั้งสิ้นของเขาด้วย
10. แล้วพวกเขาจะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์ เราไม่ได้พูดพล่อยๆ ว่าเราจะนำความวิบัติมายังพวกเขา”
11. พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า “จงตบมือและกระทืบเท้าของเจ้า และกล่าวว่า เพราะสิ่งน่าสะอิดสะเอียนอันชั่วช้าทุกอย่างของพงศ์พันธุ์อิสราเอลหนอ เขาทั้งหลายจึงล้มลงด้วยดาบ ด้วยความอดอยากและด้วยโรคระบาด
12. ผู้ที่อยู่ห่างไกลจะตายด้วยโรคระบาด ผู้ที่อยู่ใกล้ก็จะตายด้วยดาบ และผู้ที่เหลืออยู่และได้รับการปกป้องจะตายด้วยความอดอยาก ดังนี้แหละ เราจึงระบายความโกรธของเราต่อพวกเขาได้หมดสิ้น