เอเสเคียล 48:17-25 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

17. นคร​นั้น​จะ​ต้อง​มี​บริ‌เวณ​ทุ่ง‍หญ้า โดย​วัด​จาก​ด้าน‍เหนือ​ออก‍ไป 125 เมตร ด้าน‍ใต้ 125 เมตร ด้าน‍ตะ‌วัน‍ออก 125 เมตร และ​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ตก 125 เมตร

18. ส่วน​ที่​เหลือ​อยู่​ซึ่ง​วัด​ไป​ตาม​ด้าน‍ยาว​ของ​บริ‌เวณ​นี้​ซึ่ง​ขนาน​ไป​กับ​ส่วน​ที่​บริ‌สุทธิ์ โดย​วัด​ออก​ไป​ทาง​ตะ‌วัน‍ออก​ยาว 5 กิโล‍เมตร และ​ไป​ตะ‌วัน‍ตก​ยาว 5 กิโล‍เมตร และ​ให้​อยู่​ติด​กับ​ส่วน​ที่​บริ‌สุทธิ์ พืช‍ผล​ที่​ได้​ใน​ส่วน​นี้​จะ​เป็น​อาหาร​ของ​คน‍งาน​ใน​นคร​นั้น

19. คน‍งาน​ของ​นคร​นั้น​ซึ่ง​มา​จาก​อิสรา‌เอล​ทุก​เผ่า จะ​เป็น​คน​ไถ​ที่​ผืน​นี้

20. ส่วน​ถวาย​ทั้ง‍หมด​ซึ่ง​พวก‍เจ้า​จะ​ต้อง​แบ่ง‍ไว้​นั้น​ให้​เป็น​สี่‍เหลี่ยม‍จัตุ‌รัส ยาว​ด้าน​ละ 12.5 กิโล‍เมตร ซึ่ง​ก็​คือ​ส่วน​บริ‌สุทธิ์​รวม​กับ​ส่วน​ของ​ตัว‍นคร

21. “บริ‌เวณ​ที่​เหลือ​ซึ่ง​อยู่​ทั้ง‍สอง​ข้าง​ของ​ส่วน​บริ‌สุทธิ์​และ​ส่วน​ของ​ตัว‍นคร​นั้น​ให้​เป็น​ของ​เจ้า‍นาย โดย​วัด​จาก​ส่วน​บริ‌สุทธิ์​ออก​ไป​ยาว 12.5 กิโล‍เมตร​ไป​ทาง​พรม‍แดน​ตะ‌วัน‍ออก และ​วัด​ไป​ทาง​ตะ‌วัน‍ตก 12.5 กิโล‍เมตร​ไป​ทาง​พรม‍แดน​ตะ‌วัน‍ตก ขนาน​ไป​กับ​ส่วน​ต่างๆ ของ​เผ่า ส่วน​นี้​ให้​เป็น​ของ​เจ้า‍นาย โดย​มี​ส่วน​บริ‌สุทธิ์​พร้อม​กับ​สถาน‍นมัส‌การ​ของ​พระ‍นิ‌เวศ​นั้น​อยู่​ตรง‍กลาง

22. ส่วน​ที่​เป็น​ของ​คน​เลวี​และ​ส่วน​ของ​นคร​นั้น​จะ​อยู่​ตรง‍กลาง​ของ​ที่‍ดิน​ซึ่ง​เป็น​ของ​เจ้า‍นาย​เช่น‍เดียว‍กัน และ​ที่‍ดิน​ของ​เจ้า‍นาย​นี้​จะ​อยู่​ระหว่าง​เขต‍แดน​ของ​ยู‌ดาห์​และ​เขต‍แดน​ของ​เบน‌ยา‌มิน

23. “ส่วน​เผ่า​ที่​เหลือ​อยู่​นั้น เริ่ม​จาก​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ออก​ไป​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ตก เป็น​ส่วน​ของ​เผ่า​เบน‌ยา‌มิน

24. ติด​กับ​เขต‍แดน​ของ​เบน‌ยา‌มิน​เริ่ม​จาก​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ออก​ไป​ถึง​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ตก เป็น​ส่วน​ของ​เผ่า​สิ‌เม‌โอน

25. ติด​กับ​เขต‍แดน​ของ​สิ‌เม‌โอน เริ่ม​จาก​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ออก​ไป​ถึง​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ตก เป็น​ส่วน​ของ​เผ่า​อิส‌สา‌คาร์

เอเสเคียล 48