7. เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้านายจึงตรัสว่า เราปฏิญาณว่าประชาชาติรอบๆ เจ้านั้น จะต้องรับความอับอาย
8. “แต่เจ้า ภูเขาทั้งหลายของอิสราเอลเอ๋ย เจ้าจะแตกกิ่งก้านของเจ้าออกมา และจะออกผลให้แก่อิสราเอลประชากรของเรา เพราะว่าพวกเขาจะกลับมาในไม่ช้า
9. เพราะดูสิ เราอยู่กับเจ้า เราจะหันมาหาเจ้า และเจ้าจะได้รับการไถและการหว่าน
10. และเราจะทวีจำนวนคนให้แก่เจ้า คือแก่พงศ์พันธุ์อิสราเอลทั้งหมด เมืองทั้งหลายจะมีคนอาศัยอยู่ และซากปรักหักพังจะถูกสร้างขึ้นใหม่
11. เราจะทวีจำนวนทั้งคนและสัตว์แก่เจ้า จะเพิ่มพูนขึ้นและจะมีลูกดก เราจะทำให้เจ้ามีคนอาศัยอยู่อย่างในกาลก่อน และจะให้เจ้ารุ่งเรืองมากกว่าก่อน แล้วเจ้าจะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์
12. เออ เราจะให้คนมาเดินบนเจ้า คืออิสราเอลประชากรของเรา เขาทั้งหลายจะได้เจ้าเป็นกรรมสิทธิ์ และเจ้าจะเป็นมรดกของเขาทั้งหลาย และเจ้าจะไม่ทำให้เขาโศกเศร้าเรื่องลูกอีกต่อไป
13. “พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า เพราะคนกล่าวกับเจ้าว่า ‘เจ้ากินคน และเจ้าทำให้ประชาชาติของเจ้าโศกเศร้าเรื่องลูก’
14. เพราะฉะนั้น เจ้าจะไม่กินคน และไม่ทำให้ประชาชาติของเจ้าโศกเศร้าเรื่องลูกอีกเลย พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้แหละ
15. เราจะไม่ให้เจ้าได้ยินคำเยาะเย้ยของประชาชาติต่างๆ อีก และเจ้าไม่ต้องทนรับความขายหน้าของชนชาติทั้งหลายอีก และจะไม่ทำให้ประชาชาติของเจ้าสะดุดอีกเลย” พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้แหละ
16. พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้าอีกว่า
17. “บุตรมนุษย์เอ๋ย เมื่อพงศ์พันธุ์อิสราเอลอาศัยอยู่ในแผ่นดินของตน เขาทำให้แผ่นดินเป็นมลทินด้วยวิถีและการกระทำของเขา ความประพฤติของเขาต่อหน้าเราก็เหมือนมลทินอันเกิดจากประจำเดือน
18. เพราะฉะนั้น เราจึงระบายความโกรธของเราออกเหนือเขา ด้วยเรื่องโลหิตซึ่งเขาได้ทำให้ตกบนแผ่นดิน ด้วยเรื่องรูปเคารพซึ่งเขาทำให้แผ่นดินนั้นเป็นมลทิน
19. เราจึงกระจายพวกเขาไปท่ามกลางบรรดาประชาชาติ และให้เขากระจัดกระจายไปตามประเทศต่างๆ เราพิพากษาเขาตามวิถีและการกระทำของเขา
20. แต่เมื่อพวกเขาไปยังบรรดาประชาชาติ ไม่ว่าไปถึงไหน เขาก็ทำให้นามบริสุทธิ์ของเราเสื่อมเกียรติ เพราะคนกล่าวขวัญถึงพวกเขาว่า ‘คนเหล่านี้เป็นประชากรของพระยาห์เวห์ ถึงกระนั้นเขายังต้องออกไปจากแผ่นดินของพระองค์’