2. พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า เพราะศัตรูกล่าวขวัญถึงเจ้าว่า ‘ฮะฮ้า’ และว่า ‘ที่สูงโบราณเหล่านั้นได้ตกเป็นกรรมสิทธิ์ของเราแล้ว’
3. เพราะฉะนั้น จงเผยพระวจนะและกล่าวว่า พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า เพราะว่า เออ เนื่องจากพวกเขาทำให้เจ้ารกร้างและบีบคั้นเจ้าจากรอบด้าน จนเจ้าตกเป็นกรรมสิทธิ์ของบรรดาประชาชาติที่เหลือนั้น และเจ้ากลายเป็นขี้ปากและเป็นที่นินทาของประชาชน
4. เพราะฉะนั้น ภูเขาของอิสราเอลเอ๋ย จงฟังพระวจนะของพระยาห์เวห์องค์เจ้านาย พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้กับภูเขาและเนินเขา ห้วยและหุบเขา กับซากปรักหักพังและที่ร้างเปล่า ทั้งบรรดาเมืองที่ผู้คนละทิ้ง ซึ่งได้กลายเป็นของริบและเป็นที่เย้ยหยันของประชาชาติที่เหลือซึ่งอยู่รอบๆ
5. เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า ด้วยความหวงแหนอย่างเดือดดาลของเรา เราพูดต่อสู้ประชาชาติที่เหลือและเอโดมทั้งหมดผู้ซึ่งเอาแผ่นดินของเราไปเป็นกรรมสิทธิ์ของพวกเขาเอง ด้วยความร่าเริงเต็มหัวใจและด้วยความมุ่งร้าย เพื่อจะไล่คนในนั้นออกไปเป็นของริบ
6. เพราะฉะนั้น จงเผยพระวจนะต่อแผ่นดินอิสราเอล และเจ้าจงกล่าวกับภูเขาและเนินเขา กับห้วยและหุบเขาว่า พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า ดูสิ เราพูดด้วยความหวงแหนและด้วยความโกรธของเรา เพราะเจ้าได้ทนรับความอับอายจากบรรดาประชาชาติ
7. เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้านายจึงตรัสว่า เราปฏิญาณว่าประชาชาติรอบๆ เจ้านั้น จะต้องรับความอับอาย
8. “แต่เจ้า ภูเขาทั้งหลายของอิสราเอลเอ๋ย เจ้าจะแตกกิ่งก้านของเจ้าออกมา และจะออกผลให้แก่อิสราเอลประชากรของเรา เพราะว่าพวกเขาจะกลับมาในไม่ช้า
9. เพราะดูสิ เราอยู่กับเจ้า เราจะหันมาหาเจ้า และเจ้าจะได้รับการไถและการหว่าน
10. และเราจะทวีจำนวนคนให้แก่เจ้า คือแก่พงศ์พันธุ์อิสราเอลทั้งหมด เมืองทั้งหลายจะมีคนอาศัยอยู่ และซากปรักหักพังจะถูกสร้างขึ้นใหม่
11. เราจะทวีจำนวนทั้งคนและสัตว์แก่เจ้า จะเพิ่มพูนขึ้นและจะมีลูกดก เราจะทำให้เจ้ามีคนอาศัยอยู่อย่างในกาลก่อน และจะให้เจ้ารุ่งเรืองมากกว่าก่อน แล้วเจ้าจะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์
12. เออ เราจะให้คนมาเดินบนเจ้า คืออิสราเอลประชากรของเรา เขาทั้งหลายจะได้เจ้าเป็นกรรมสิทธิ์ และเจ้าจะเป็นมรดกของเขาทั้งหลาย และเจ้าจะไม่ทำให้เขาโศกเศร้าเรื่องลูกอีกต่อไป
13. “พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า เพราะคนกล่าวกับเจ้าว่า ‘เจ้ากินคน และเจ้าทำให้ประชาชาติของเจ้าโศกเศร้าเรื่องลูก’
14. เพราะฉะนั้น เจ้าจะไม่กินคน และไม่ทำให้ประชาชาติของเจ้าโศกเศร้าเรื่องลูกอีกเลย พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้แหละ
15. เราจะไม่ให้เจ้าได้ยินคำเยาะเย้ยของประชาชาติต่างๆ อีก และเจ้าไม่ต้องทนรับความขายหน้าของชนชาติทั้งหลายอีก และจะไม่ทำให้ประชาชาติของเจ้าสะดุดอีกเลย” พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้แหละ
16. พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้าอีกว่า
17. “บุตรมนุษย์เอ๋ย เมื่อพงศ์พันธุ์อิสราเอลอาศัยอยู่ในแผ่นดินของตน เขาทำให้แผ่นดินเป็นมลทินด้วยวิถีและการกระทำของเขา ความประพฤติของเขาต่อหน้าเราก็เหมือนมลทินอันเกิดจากประจำเดือน
18. เพราะฉะนั้น เราจึงระบายความโกรธของเราออกเหนือเขา ด้วยเรื่องโลหิตซึ่งเขาได้ทำให้ตกบนแผ่นดิน ด้วยเรื่องรูปเคารพซึ่งเขาทำให้แผ่นดินนั้นเป็นมลทิน
19. เราจึงกระจายพวกเขาไปท่ามกลางบรรดาประชาชาติ และให้เขากระจัดกระจายไปตามประเทศต่างๆ เราพิพากษาเขาตามวิถีและการกระทำของเขา