2. “บุตรมนุษย์เอ๋ย จงมุ่งหน้าต่อสู้ภูเขาเสอีร์ และเผยพระวจนะต่อสู้มัน
3. และกล่าวกับมันว่า พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่านี่แน่ะ ภูเขาเสอีร์ เราเป็นปฏิปักษ์กับเจ้าและเราจะเหยียดมือเราต่อสู้เจ้าแล้วเราจะทำให้เจ้าร้างเปล่าและถูกทิ้งร้าง
4. เราจะให้เมืองทั้งหลายของเจ้าเป็นซากปรักหักพังและเจ้าจะเป็นที่ร้างเปล่าแล้วเจ้าจะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์
5. เพราะเจ้าเก็บความแค้นเคืองมาแต่เก่าก่อน และมอบประชาชนอิสราเอลให้แก่อำนาจดาบในเวลาแห่งภัยพิบัติของพวกเขา และในเวลาการลงโทษขั้นสุดท้าย
6. เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า เรามีชีวิตอยู่แน่นอนอย่างไร เราจะกำหนดให้เจ้าโลหิตตก และเรื่องโลหิตตกจะไล่ตามเจ้า เมื่อเจ้าไม่เกลียดการทำให้โลหิตตก เรื่องโลหิตตกก็จะไล่ตามเจ้าไป
7. เราจะทำให้ภูเขาเสอีร์ร้างว่างเปล่า และเราจะตัดผู้สัญจรเสียจากมัน
8. เราจะให้ภูเขาของเจ้าเต็มด้วยผู้ถูกฆ่า พวกที่ถูกฆ่าด้วยดาบจะล้มลงตามเนินเขาของเจ้า ตามหุบเขาของเจ้า และในห้วยทุกแห่งของเจ้า
9. เราจะทำให้เจ้าเป็นที่ร้างเปล่าตลอดไป และจะไม่มีคนอาศัยตามเมืองทั้งหลายของเจ้า แล้วเจ้าจะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์
10. “เพราะเจ้ากล่าวว่า ‘ประชาชาติทั้งสองนี้และแผ่นดินทั้งสองนี้จะต้องเป็นของข้า เราจะเอามันมาเป็นกรรมสิทธิ์ ถึงแม้พระยาห์เวห์สถิตที่นั่น’