8. พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า เรามีชีวิตอยู่แน่นอนอย่างไร เพราะว่า แกะของเราได้กลายเป็นเหยื่อ และแกะของเรากลายเป็นอาหารของสัตว์ป่าทั้งหมดเพราะไม่มีผู้เลี้ยงแกะ และเพราะพวกผู้เลี้ยงแกะของเราไม่ได้ค้นหาแกะของเรา แต่ผู้เลี้ยงแกะพวกนั้นเลี้ยงตัวเขาเอง และไม่ได้เลี้ยงแกะของเรา
9. เพราะฉะนั้น ผู้เลี้ยงแกะทั้งหลาย จงฟังพระวจนะของพระยาห์เวห์
10. พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า นี่แน่ะ เราเป็นปฏิปักษ์กับพวกผู้เลี้ยงแกะ และเราจะเรียกร้องเอาแกะของเราจากมือพวกเขา และให้เขาหยุดเลี้ยงแกะ พวกผู้เลี้ยงแกะจะไม่ได้เลี้ยงตัวเองอีกต่อไป เราจะช่วยแกะของเราให้พ้นจากปากของพวกเขา เพื่อไม่ให้แกะเป็นอาหารของเขา
11. “เพราะว่า พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า ดูสิ เรา คือเราเองจะค้นหาแกะของเรา และจะเสาะหาแกะ
12. เหมือนผู้เลี้ยงแกะเสาะหาฝูงแกะเมื่อเขาอยู่ท่ามกลางแกะของเขาที่กระจัดกระจายไป เราก็จะเสาะหาแกะของเราเช่นนั้น และเราจะช่วยพวกแกะให้รอดพ้นจากสถานที่ทั้งหลายซึ่งพวกเขาได้กระจัดกระจายไปอยู่เมื่อวันที่มีเมฆและมืดทึบ
13. เราจะนำเขาทั้งหลายออกมาจากชนชาติทั้งหลาย และรวบรวมเขามาจากประเทศต่างๆ และจะนำพวกเขามาไว้ในแผ่นดินของเขาเอง แล้วเราจะเลี้ยงเขาบนภูเขาของอิสราเอลใกล้ห้วยทั้งหลาย และในทุกแห่งของประเทศนั้นที่สามารถอาศัยได้
14. เราจะเลี้ยงพวกเขาในทุ่งหญ้าที่ดี และลานหญ้าของเขาจะอยู่บนภูเขาสูงทั้งหลายของอิสราเอล ณ ที่นั่น พวกเขาจะนอนลงในลานหญ้าที่ดี และเขาจะหากินอยู่ในทุ่งหญ้าอุดมบนภูเขาของอิสราเอล
15. ตัวเราเองจะเลี้ยงดูแกะของเรา เราจะทำให้เขานอนลง พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้แหละ
16. เราจะเสาะหาแกะที่หาย เราจะนำตัวที่หลงกลับมา เราจะพันผ้าให้แกะที่กระดูกหัก และเราจะเสริมกำลังแกะที่อ่อนเพลีย แต่เราจะทำลายแกะที่อ้วนและแข็งแรง เราจะเลี้ยงดูเขาด้วยความยุติธรรม
17. “พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า เจ้าทั้งหลายที่เป็นแกะของเราเอ๋ย ดูสิ เราจะพิพากษาระหว่างแกะกับแกะ ระหว่างแกะผู้กับแพะผู้
18. การที่พวกเจ้าหากินในทุ่งหญ้าอย่างดีนั้นเป็นเรื่องเล็กน้อยหรือ? เจ้าจึงเอาเท้าเหยียบย่ำทุ่งหญ้าที่เหลืออยู่ของเจ้า และเมื่อดื่มน้ำที่ใสแล้วจึงเอาเท้าของเจ้ากวนน้ำที่เหลืออยู่ให้ขุ่น
19. แกะของเราต้องกินสิ่งที่เท้าของเจ้าเหยียบย่ำ และดื่มน้ำที่เท้าของเจ้าทำให้ขุ่นหรือ?
20. “เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสกับพวกเขาดังนี้ว่า นี่แน่ะ เรา คือเราเองจะพิพากษาระหว่างแกะอ้วนกับแกะผอม
21. เพราะเจ้าเอาสีข้างและบ่าดัน ทั้งผลักแกะทุกตัวที่อ่อนเพลียด้วยเขาของเจ้า จนทำให้พวกเขากระจายไปต่างถิ่น
22. เราจะช่วยแกะของเราให้รอด เขาจะไม่เป็นเหยื่ออีกต่อไป แต่เราจะพิพากษาระหว่างแกะกับแกะ
23. และเราจะตั้งผู้เลี้ยงคนหนึ่งไว้เหนือเขาทั้งหลาย คือดาวิดผู้รับใช้ของเราและเขาจะเลี้ยงดูพวกเขา เขาจะเลี้ยงดูพวกเขาและเป็นผู้เลี้ยงของเขาทั้งหลาย
24. และเราคือยาห์เวห์ จะเป็นพระเจ้าของพวกเขา และดาวิดผู้รับใช้ของเรา จะเป็นเจ้านายท่ามกลางพวกเขา เราคือยาห์เวห์ ได้ลั่นวาจาแล้ว
25. “เราจะทำพันธสัญญาแห่งสันติภาพกับพวกเขาและกำจัดสัตว์ร้ายเสียจากแผ่นดิน เพื่อว่าเขาจะอาศัยอยู่ในถิ่นทุรกันดารได้อย่างปลอดภัย และนอนอยู่ในป่าได้
26. เราจะทำให้พวกเขากับสถานที่รอบๆ เนินเขาของเราเป็นแหล่งพร เราจะส่งฝนลงมาตามฤดูกาล เป็นห่าฝนแห่งพร