19. แกะของเราต้องกินสิ่งที่เท้าของเจ้าเหยียบย่ำ และดื่มน้ำที่เท้าของเจ้าทำให้ขุ่นหรือ?
20. “เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสกับพวกเขาดังนี้ว่า นี่แน่ะ เรา คือเราเองจะพิพากษาระหว่างแกะอ้วนกับแกะผอม
21. เพราะเจ้าเอาสีข้างและบ่าดัน ทั้งผลักแกะทุกตัวที่อ่อนเพลียด้วยเขาของเจ้า จนทำให้พวกเขากระจายไปต่างถิ่น
22. เราจะช่วยแกะของเราให้รอด เขาจะไม่เป็นเหยื่ออีกต่อไป แต่เราจะพิพากษาระหว่างแกะกับแกะ
23. และเราจะตั้งผู้เลี้ยงคนหนึ่งไว้เหนือเขาทั้งหลาย คือดาวิดผู้รับใช้ของเราและเขาจะเลี้ยงดูพวกเขา เขาจะเลี้ยงดูพวกเขาและเป็นผู้เลี้ยงของเขาทั้งหลาย
24. และเราคือยาห์เวห์ จะเป็นพระเจ้าของพวกเขา และดาวิดผู้รับใช้ของเรา จะเป็นเจ้านายท่ามกลางพวกเขา เราคือยาห์เวห์ ได้ลั่นวาจาแล้ว
25. “เราจะทำพันธสัญญาแห่งสันติภาพกับพวกเขาและกำจัดสัตว์ร้ายเสียจากแผ่นดิน เพื่อว่าเขาจะอาศัยอยู่ในถิ่นทุรกันดารได้อย่างปลอดภัย และนอนอยู่ในป่าได้
26. เราจะทำให้พวกเขากับสถานที่รอบๆ เนินเขาของเราเป็นแหล่งพร เราจะส่งฝนลงมาตามฤดูกาล เป็นห่าฝนแห่งพร
27. ต้นไม้ในทุ่งจะเกิดผล และพื้นดินจะเกิดผลผลิต พวกเขาจะอยู่อย่างปลอดภัยในแผ่นดินของเขา ทั้งจะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์เมื่อเราหักคานแอกของเขาเสีย และช่วยกู้เขาจากมือของผู้กักเขาให้เป็นทาส
28. พวกเขาจะไม่เป็นของริบของบรรดาประชาชาติอีกต่อไป และสัตว์ป่าบนดินก็จะไม่กัดกินเขาทั้งหลาย และพวกเขาจะอยู่อย่างปลอดภัย ไม่มีใครทำให้เขาหวาดกลัว