14. เราจะเลี้ยงพวกเขาในทุ่งหญ้าที่ดี และลานหญ้าของเขาจะอยู่บนภูเขาสูงทั้งหลายของอิสราเอล ณ ที่นั่น พวกเขาจะนอนลงในลานหญ้าที่ดี และเขาจะหากินอยู่ในทุ่งหญ้าอุดมบนภูเขาของอิสราเอล
15. ตัวเราเองจะเลี้ยงดูแกะของเรา เราจะทำให้เขานอนลง พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้แหละ
16. เราจะเสาะหาแกะที่หาย เราจะนำตัวที่หลงกลับมา เราจะพันผ้าให้แกะที่กระดูกหัก และเราจะเสริมกำลังแกะที่อ่อนเพลีย แต่เราจะทำลายแกะที่อ้วนและแข็งแรง เราจะเลี้ยงดูเขาด้วยความยุติธรรม
17. “พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า เจ้าทั้งหลายที่เป็นแกะของเราเอ๋ย ดูสิ เราจะพิพากษาระหว่างแกะกับแกะ ระหว่างแกะผู้กับแพะผู้
18. การที่พวกเจ้าหากินในทุ่งหญ้าอย่างดีนั้นเป็นเรื่องเล็กน้อยหรือ? เจ้าจึงเอาเท้าเหยียบย่ำทุ่งหญ้าที่เหลืออยู่ของเจ้า และเมื่อดื่มน้ำที่ใสแล้วจึงเอาเท้าของเจ้ากวนน้ำที่เหลืออยู่ให้ขุ่น
19. แกะของเราต้องกินสิ่งที่เท้าของเจ้าเหยียบย่ำ และดื่มน้ำที่เท้าของเจ้าทำให้ขุ่นหรือ?
20. “เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสกับพวกเขาดังนี้ว่า นี่แน่ะ เรา คือเราเองจะพิพากษาระหว่างแกะอ้วนกับแกะผอม
21. เพราะเจ้าเอาสีข้างและบ่าดัน ทั้งผลักแกะทุกตัวที่อ่อนเพลียด้วยเขาของเจ้า จนทำให้พวกเขากระจายไปต่างถิ่น
22. เราจะช่วยแกะของเราให้รอด เขาจะไม่เป็นเหยื่ออีกต่อไป แต่เราจะพิพากษาระหว่างแกะกับแกะ
23. และเราจะตั้งผู้เลี้ยงคนหนึ่งไว้เหนือเขาทั้งหลาย คือดาวิดผู้รับใช้ของเราและเขาจะเลี้ยงดูพวกเขา เขาจะเลี้ยงดูพวกเขาและเป็นผู้เลี้ยงของเขาทั้งหลาย