13. “พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่าเราจะทำลายรูปเคารพทั้งหลายและทำให้ปฏิมากรในเมืองเมมฟิสสิ้นสุดลงและจะไม่มีเจ้านายจากแผ่นดินอียิปต์อีกและเราจะใส่ความหวาดกลัวในแผ่นดินอียิปต์
14. เราจะทำให้เมืองปัทโรสเป็นที่ร้างเปล่าและจะให้ไฟเผาเมืองโศอันและจะทำการพิพากษาเมืองเธเบส
15. เราจะเทความโกรธของเราลงบนเมืองเปลูเซียมซึ่งเป็นที่กำบังเข้มแข็งของอียิปต์และจะขจัดไพร่พลของเมืองเธเบส
16. และเราจะให้ไฟเผาอียิปต์เมืองเปลูเซียมจะอยู่ในความระทมเมืองเธเบสจะแตกและเมืองเมมฟิสจะมีปรปักษ์ในเวลากลางวัน
17. ชายฉกรรจ์ของเมืองโอนและเมืองพีเบเสทจะล้มลงด้วยดาบและเมืองนั้นจะตกไปเป็นเชลย
18. เวลากลางวันที่เมืองทาปานเหสจะมืดทึบเมื่อเราทำลายแอกของอียิปต์และอานุภาพอันผยองของเมืองนั้นจะสิ้นสุดลงจะมีเมฆมาคลุมเมืองนั้นไว้และคนเมืองนั้นจะตกไปเป็นเชลย
19. เมื่อเราทำการพิพากษาอียิปต์พวกเขาจะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์”
20. เมื่อวันที่ 7 เดือนที่ 1 ในปีที่ 11 พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้าว่า
21. “บุตรมนุษย์เอ๋ย เราได้หักแขนของฟาโรห์กษัตริย์แห่งอียิปต์ และนี่แน่ะ แขนนั้นไม่ได้ถูกพันไว้เพื่อการรักษา หรือหุ้มไว้ในผ้าพันแผลเพื่อให้แข็งแรงพอจะเหวี่ยงดาบได้อีก
22. เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า ดูสิ เราเป็นปฏิปักษ์กับฟาโรห์กษัตริย์แห่งอียิปต์ เราจะหักแขนของเขา ทั้งแขนที่ยังแข็งแรงและแขนที่หักแล้วนั้น เราจะทำให้ดาบหลุดจากมือของเขา
23. เราจะให้คนอียิปต์กระจัดกระจายไปอยู่ท่ามกลางประชาชาติ และกระจายพวกเขาไปตามประเทศต่างๆ
24. และเราจะเสริมกำลังแขนของกษัตริย์แห่งบาบิโลน และเอาดาบของเราใส่มือเขา แต่เราจะหักแขนของฟาโรห์ และฟาโรห์จะคร่ำครวญต่อหน้าเขาอย่างการคร่ำครวญของคนที่บาดเจ็บอย่างฉกรรจ์