17. ใจเจ้าผยองขึ้นเพราะความงามของเจ้าเจ้าทำให้ปัญญาของเจ้าวิปริตไป เนื่องด้วยความสง่างามของเจ้าเราเหวี่ยงเจ้าลงบนดินแล้วเราให้เจ้าถูกกษัตริย์ทั้งหลายมองอย่างดูแคลน
18. เจ้าทำให้สถานนมัสการของเจ้าเสื่อมเกียรติด้วยความผิดบาปมากมายในการค้าอธรรมของเจ้าเราจึงนำไฟมาจากท่ามกลางเจ้าไฟก็เผาผลาญเจ้าเราทำให้เจ้ากลายเป็นเถ้าถ่านบนพื้นโลกในสายตาของทุกคนที่เห็นเจ้า
19. ทุกคนที่รู้จักเจ้าท่ามกลางชนชาติทั้งหลายต่างก็ตกตะลึงเพราะเจ้าเจ้าสูญสิ้นไปอย่างน่าครั่นคร้ามและจะไม่ดำรงต่อไปเป็นนิตย์”
20. พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้าว่า
21. “บุตรมนุษย์เอ๋ย จงมุ่งหน้าของเจ้าต่อสู้ไซดอน และเผยพระวจนะต่อสู้เมืองนั้น
22. และกล่าวว่า พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่านี่แน่ะ ไซดอน เราเป็นปฏิปักษ์กับเจ้าเราจะรับเกียรติท่ามกลางเจ้าและพวกเขาจะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์เมื่อเรานำการพิพากษามายังเมืองนั้นและสำแดงความบริสุทธิ์ของเราในเมืองนั้น
23. และเราจะส่งโรคระบาดมาในเมืองนั้นและส่งโลหิตเข้ามาในถนนของเมืองนั้นคนที่ถูกฆ่าจะล้มลงในเมืองนั้นด้วยดาบที่ต่อสู้เมืองนั้นจากทุกด้านแล้วพวกเขาจะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์
24. “ส่วนพงศ์พันธุ์อิสราเอลนั้น จะไม่มีหนามที่แทง หรือหนามใหญ่ที่ทิ่มให้ปวดอีก ซึ่งมาจากพวกที่อยู่รอบๆ พวกเขาทั้งหมดซึ่งเคยดูหมิ่นเขา แล้วพวกเขาจะรู้ว่า เราคือยาห์เวห์องค์เจ้านาย”
25. พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า “เมื่อเรารวบรวมพงศ์พันธุ์อิสราเอลจากท่ามกลางชนชาติทั้งหลายที่พวกเขาถูกกระจายไปอยู่นั้น เราจะสำแดงความบริสุทธิ์ของเราท่ามกลางพวกเขาต่อหน้าต่อตาประชาชาติทั้งหลาย แล้วพวกเขาจะได้อาศัยอยู่ในแผ่นดินของเขาเอง ซึ่งเราได้ให้แก่ยาโคบผู้รับใช้ของเรา
26. เขาทั้งหลายจะอาศัยอยู่ที่นั่นอย่างปลอดภัย เออ เขาจะสร้างบ้านเรือนและปลูกสวนองุ่น พวกเขาจะอาศัยอยู่อย่างปลอดภัยเมื่อเราทำการพิพากษาทุกคนที่อยู่รอบๆ เขาและได้ดูหมิ่นเขา แล้วเขาทั้งหลายจะรู้ว่า เราคือยาห์เวห์พระเจ้าของเขา”