1. และพระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้าว่า
2. “บุตรมนุษย์เอ๋ย จงมุ่งหน้าต่อสู้คนอัมโมน และจงเผยพระวจนะกล่าวโทษพวกเขา
3. จงพูดกับคนอัมโมนว่า จงฟังพระวจนะของพระยาห์เวห์ พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า เพราะเจ้ากล่าวว่า ‘ดีแล้ว’ ต่อสถานนมัสการของเราเมื่อที่นั้นถูกลบหลู่ และต่อแผ่นดินอิสราเอลเมื่อที่นั่นถูกทำให้ร้างเปล่า และต่อพงศ์พันธุ์ยูดาห์เมื่อพวกเขาถูกกวาดไปเป็นเชลย
4. เพราะฉะนั้น ดูสิ เราจะมอบเจ้าให้เป็นกรรมสิทธิ์ของชนชาติทางทิศตะวันออก พวกเขาจะตั้งค่ายอยู่ท่ามกลางเจ้า และจะสร้างที่อาศัยของเขาในที่ของเจ้า เขาทั้งหลายจะกินผลไม้ของเจ้า และจะดื่มน้ำนมของเจ้า
5. เราจะทำให้เมืองรับบาห์เป็นทุ่งหญ้าสำหรับอูฐ และทำให้ที่ของคนอัมโมนเป็นคอกสำหรับฝูงแพะแกะ แล้วเจ้าจะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์
6. เพราะพระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า เจ้าได้ตบมือและกระทืบเท้าทั้งปีติยินดีด้วยใจมุ่งร้ายทุกอย่างต่อแผ่นดินอิสราเอล
7. เพราะฉะนั้น ดูสิ เราได้ยื่นมือของเราออกต่อสู้เจ้า และจะมอบเจ้าแก่ประชาชาติทั้งหลายให้เป็นของริบ เราจะตัดเจ้าออกจากชนชาติทั้งหลายและเราจะทำให้เจ้าพินาศไปจากประเทศทั้งหลาย เราจะทำลายเจ้า แล้วเจ้าจะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์”
8. พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า “เพราะโมอับ และเสอีร์กล่าวว่า ‘ดูสิ พงศ์พันธุ์ยูดาห์ก็ไม่ต่างกับประชาชาติอื่นๆ’
9. เพราะฉะนั้น นี่แน่ะ เราจะเปิดชายแดนของโมอับออกตั้งแต่เมืองชายแดน คือบรรดาเมืองแห่งศักดิ์ศรีของประเทศนั้นได้แก่เมืองเบธเยชิโมท เมืองบาอัลเมโอน และเมืองคีริยาธาอิม
10. แล้วเราจะมอบให้เป็นกรรมสิทธิ์ของชนชาติทางทิศตะวันออก พร้อมกับคนอัมโมน เพื่อว่าจะไม่มีใครนึกถึงคนอัมโมนอีกในบรรดาประชาชาติ
11. และเราจะทำการพิพากษาโทษโมอับ แล้วเขาทั้งหลายจะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์”
12. พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า “เพราะว่าเอโดมได้ทำการแก้แค้นต่อพงศ์พันธุ์ของยูดาห์ และมีความผิดใหญ่หลวงในการแก้แค้นพวกเขา
13. เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า เราจะยื่นมือของเราออกต่อสู้เอโดม และตัดคนและสัตว์ออกเสียจากเอโดม และเราจะทำให้ย่อยยับตั้งแต่เมืองเทมานถึงเมืองเดดาน เขาทั้งหลายก็จะล้มลงด้วยดาบ