9. “เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่าวิบัติแก่กรุงที่ชุ่มโลหิตเราจะทำให้กองฟืนนั้นใหญ่ขึ้นด้วย
10. จงสุมฟืนเข้าไปและก่อไฟขึ้นต้มเนื้อให้ดี และใส่เครื่องปรุงและปล่อยกระดูกให้ไหม้
11. และจงวางหม้อเปล่าไว้บนถ่านเพื่อให้มันร้อนจนทองแดงไหม้และให้สิ่งที่เป็นมลทินของมันละลายไปในนั้น สนิมของมันถูกเผาไหม้
12. แต่ความพยายามก็ไร้ผลสนิมที่หนาของมันก็ไม่หลุดออกจงทิ้งสนิมไปในไฟ
13. การมักมากในกามทำให้เจ้ามีมลทินเพราะว่าเราชำระเจ้าแต่เจ้าก็ไม่ถูกชำระจากมลทินของเจ้าเจ้าก็จะไม่ถูกชำระอีกต่อไปจนกว่าเราจะระบายความโกรธของเราออกเหนือเจ้าจนหมด
14. “เราคือยาห์เวห์ได้ลั่นวาจาแล้ว เวลาได้มาถึงแล้ว และเราจะทำเช่นนั้น จะไม่มีการยับยั้ง เราจะไม่ปรานีและเราจะไม่สงสาร เราจะพิพากษาเจ้าตามวิถีทางและการกระทำของเจ้า” พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้แหละ
15. พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้าอีกว่า
16. “บุตรมนุษย์เอ๋ย นี่แน่ะ เราจะเอาผู้ที่เจ้ารักไปจากเจ้าอย่างฉับพลัน แต่เจ้าอย่าคร่ำครวญหรือร้องไห้ หรือน้ำตาตก
17. เจ้าถอนหายใจได้ แต่ห้ามมีเสียง อย่าไว้ทุกข์ให้ผู้ตาย จงโพกผ้าของเจ้า และสวมรองเท้าที่เท้าของเจ้า อย่าปิดหนวดหรือกินอาหารของคนเศร้าโศก”
18. และข้าพเจ้าจึงพูดกับประชาชนตอนเช้า แล้วภรรยาของข้าพเจ้าก็สิ้นชีวิตตอนเย็น พอเช้าขึ้นข้าพเจ้าก็ทำอย่างที่ข้าพเจ้าได้รับพระบัญชา
19. ประชาชนก็ถามข้าพเจ้าว่า “ท่านจะไม่บอกเราหรือว่า สิ่งที่ท่านทำนี้มีความหมายอะไรต่อเรา?”