42. แล้วพวกเจ้าจะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์ เมื่อเรานำเจ้าเข้าในแผ่นดินอิสราเอล อันเป็นดินแดนซึ่งเราปฏิญาณไว้ว่าจะให้แก่บรรพบุรุษของเจ้า
43. ณ ที่นั่นพวกเจ้าจะระลึกถึงวิถีทางและการกระทำทั้งหมดของเจ้า ซึ่งเจ้าใช้ทำให้ตัวเจ้ามลทิน และพวกเจ้าจะเกลียดชังตัวของเจ้า เพราะความชั่วทั้งหลายซึ่งเจ้าได้ทำนั้น
44. แล้วพวกเจ้าจะรู้ว่า เราคือยาห์เวห์ โอ พงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ย เมื่อเราได้ทำกับเจ้าด้วยเห็นแก่นามของเรา ไม่ใช่ตามวิถีทางอันชั่วร้ายของเจ้า หรือตามการกระทำที่เสื่อมทรามของเจ้า” พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้แหละ
45. และพระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้าว่า
46. “บุตรมนุษย์เอ๋ย จงหันหน้ามุ่งไปยังทางใต้และเทศนากล่าวโทษถิ่นใต้ จงเผยพระวจนะต่อแดนป่าไม้ในทิศใต้
47. จงกล่าวกับป่าไม้ทางใต้ว่า จงฟังพระวจนะของพระยาห์เวห์ พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า นี่แน่ะ เราจะก่อไฟขึ้นในเจ้า มันจะเผาผลาญต้นไม้เขียวและต้นไม้แห้งทุกต้นที่อยู่ในเจ้าเสีย และจะไม่สามารถดับเปลวเพลิงอันลุกโพลงนั้นได้ และใบหน้าทุกหน้าตั้งแต่ทิศใต้จนถึงทิศเหนือจะถูกไฟลวก
48. แล้วมนุษย์ทุกคนจะเห็นว่า เรายาห์เวห์เป็นผู้ก่อไฟนั้น และไฟนั้นจะดับไม่ได้”