22. แต่เราได้หดมือของเราไว้ และทำโดยเห็นแก่นามของเราเอง เพื่อไม่ให้นามนั้นเสื่อมเกียรติในสายตาของประชาชาติ คือคนที่เราได้นำชนอิสราเอลออกมาต่อหน้าเขา
23. ยิ่งกว่านั้นอีก เราได้ปฏิญาณต่อเขาทั้งหลายในถิ่นทุรกันดารว่า ‘เราจะกระจายพวกเขาไปในท่ามกลางประชาชาติ และแยกเขาไปอยู่ตามประชาชาติทั้งหลาย’
24. เพราะว่าพวกเขาไม่ได้ทำตามกฎหมายของเรา แต่ปฏิเสธกฎเกณฑ์ของเรา และลบหลู่บรรดาสะบาโตของเรา และนัยน์ตาของเขาก็จ้องมองอยู่ที่รูปเคารพแห่งบรรพบุรุษของเขา
25. ยิ่งกว่านั้นอีก เราได้ให้กฎเกณฑ์ที่เลวแก่พวกเขาและให้กฎหมายที่ไม่ทำให้พวกเขาดำรงชีวิตอยู่ได้เมื่อทำตาม
26. แล้วเราให้พวกเขาเป็นมลทินด้วยของถวายของเขาเอง และด้วยบุตรหัวปีทั้งหมด เพื่อเราจะทำให้พวกเขาคร้ามกลัว เพื่อให้เขาทั้งหลายรู้ว่าเราคือยาห์เวห์
27. “เพราะฉะนั้น บุตรมนุษย์เอ๋ย จงพูดกับพงศ์พันธุ์อิสราเอลและกล่าวกับพวกเขาว่า พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า บรรพบุรุษของเจ้าทั้งหลายได้หมิ่นประมาทเราอีกในเรื่องนี้ โดยทำกับเราด้วยการทรยศ
28. เพราะว่าเมื่อเรานำพวกเขาเข้ามาในแผ่นดินที่เราปฏิญาณว่าจะให้เขานั้นแล้ว เมื่อพวกเขาเห็นเนินเขาสูงที่ไหนหรือเห็นต้นไม้ใบดกที่ไหน เขาก็ถวายเครื่องบูชาของพวกเขา ณ ที่นั่น และถวายเครื่องถวายที่ทำให้เราโกรธ ณ ที่นั่น เขาถวายกลิ่นที่พึงใจ และเทเครื่องดื่มบูชาออกที่นั่น