11. พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้าอีกว่า
12. “จงกล่าวกับพงศ์พันธุ์มักกบฏนั้นว่า พวกเจ้าไม่รู้หรือว่าสิ่งเหล่านี้มีความหมายอะไร? จงบอกว่า ดูสิ พระราชาแห่งบาบิโลนได้มายังกรุงเยรูซาเล็ม แล้วนำเอากษัตริย์และเจ้านายทั้งหลายมาให้ตนเองที่กรุงบาบิโลน
13. และเขาได้เอาเชื้อพระวงศ์ผู้หนึ่งมา แล้วทำพันธสัญญากับผู้นั้นและให้ผู้นั้นสาบานตัว (แต่เขานำเอาพวกคนสำคัญๆ ของแผ่นดินนั้นไป
14. เพื่อว่าอาณาจักรนั้นจะอ่อนแอและตั้งตัวขึ้นอีกไม่ได้ เพื่อการรักษาพันธสัญญาของเขาจะอยู่อย่างต่อเนื่อง)
15. แต่เขาผู้นั้นได้กบฏต่อพระราชา โดยส่งทูตของเขาไปยังอียิปต์ ด้วยหวังว่าจะได้ม้าและกำลังคนมามากมาย เขาผู้นั้นจะเจริญหรือ? เขาจะหนีรอดหรือ? เขาผู้ทำสิ่งเหล่านี้และหักพันธสัญญาจะหนีรอดหรือ?
16. พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสว่า เรามีชีวิตอยู่แน่นอนอย่างไร คนผู้นั้นจะต้องตายในสถานที่ของพระราชาผู้ได้ตั้งเขาให้เป็นกษัตริย์ คือตายในกรุงบาบิโลนของพระราชาซึ่งคนผู้นั้นได้ดูหมิ่นคำสาบานต่อพระราชา และได้หักพันธสัญญาที่ทำไว้กับพระราชา
17. ฟาโรห์ผู้มีกองทัพใหญ่โต และมีพลพรรคมากมายจะไม่ช่วยเขาผู้นั้นในการสงคราม เมื่อมีการก่อเชิงเทินและก่อกำแพงล้อม เพื่อจะทำลายชีวิตจำนวนมาก
18. เพราะเขาผู้นั้นดูหมิ่นคำสาบานและหักพันธสัญญา และเพราะเขาได้สาบานตนแต่ยังทำสิ่งเหล่านี้ เขาจะหนีรอดไปไม่ได้