11. จงกล่าวกับพวกฉาบปูนขาวว่า กำแพงนั้นจะพัง จะมีฝนตกจนท่วมท้น และเจ้า โอ้ลูกเห็บใหญ่จงตกลงมา และลมพายุจะเกิดขึ้น
12. นี่แน่ะ เมื่อกำแพงพังลง เขาจะไม่พูดกับพวกเจ้าหรือว่า ‘ปูนขาวที่พวกเจ้าได้ฉาบนั้นอยู่ที่ไหน?’
13. เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า เราจะทำให้ลมพายุเกิดขึ้นด้วยความโกรธของเราและให้ฝนท่วมท้นด้วยความกริ้วของเรา และจะมีลูกเห็บใหญ่แห่งการทำลายด้วยความโกรธของเรา
14. และเราจะพังกำแพงซึ่งเจ้าฉาบด้วยปูนขาวนั้น และจะให้มันพังลงถึงดิน แล้วฐานรากของกำแพงนั้นจะปรากฏ และเมื่อกำแพงนั้นพัง เจ้าทั้งหลายจะพินาศอยู่ท่ามกลางกำแพง แล้วเจ้าจะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์องค์เจ้านาย
15. เราจะให้ความโกรธของเราสำเร็จบนกำแพงและบนคนเหล่านั้นที่ฉาบกำแพงด้วยปูนขาว และเราจะพูดกับเจ้าทั้งหลายว่า กำแพงไม่มีแล้ว พวกฉาบปูนขาวก็ไม่มีด้วย
16. คือผู้เผยพระวจนะของอิสราเอลที่เผยพระวจนะกล่าวถึงกรุงเยรูซาเล็ม และได้เห็นนิมิตแห่งสันติภาพของเมืองนั้นในเมื่อไม่มีสันติภาพ พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้แหละ