เลวีนิติ 7:11-18 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

11. “ต่อ‍ไป‍นี้​เป็น​กฎ​เรื่อง​เครื่อง‍ศานติ‍บูชา​ซึ่ง​คน​นำ​มา​ถวาย​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์

12. ถ้า​เขา​ถวาย​เพื่อ​ขอบ‍พระ‍คุณ พร้อม​กับ​เครื่อง‍บูชา‍ขอบ‍พระ‍คุณ​นี้ ให้​เขา​ถวาย​ขนม‍ไร้‍เชื้อ​เคล้า​น้ำ‍มัน ขนม​แผ่น​ไร้‍เชื้อ​ทา​น้ำ‍มัน ขนม​ที่​ทำ​จาก​แป้ง​อย่าง​ดี​เคล้า​น้ำ‍มัน​ให้​ดี

13. พร้อม​กัน​นี้​ให้​เขา​นำ​ขนม‍ปัง​ใส่​เชื้อ​มา​ถวาย​เป็น​ส่วน​ของ​เครื่อง‍บูชา พร้อม​กับ​สัตว์​ซึ่ง​เป็น​เครื่อง‍ศานติ‍บูชา​ที่​ถวาย​เพื่อ​ขอบ‍พระ‍คุณ

14. ให้​เขา​ถวาย​เครื่อง‍บูชา​เหล่า‍นี้​อย่าง​ละ​ก้อน​เป็น​เครื่อง‍ถวาย​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์ ซึ่ง​จะ​เป็น​ส่วน​ของ​ปุ‌โร‌หิต​ผู้​เอา​เลือด​ศานติ‍บูชา​ประ‌พรม

15. ส่วน​เนื้อ​สัตว์​ซึ่ง​เป็น​เครื่อง‍ศานติ‍บูชา​เพื่อ​ขอบ‍พระ‍คุณ​นั้น เขา​จะ​ต้อง​รับ‍ประ‌ทาน​เสีย​ใน​วัน​ถวาย‍บูชา ไม่‍ให้​เหลือ​ไว้​จน‍ถึง​วัน‍รุ่ง‍ขึ้น

16. ถ้า​เครื่อง‍บูชา​นั้น​เป็น​เครื่อง‍บูชา​แก้‍บน หรือ​เป็น​เครื่อง‍บูชา​ตาม‍ใจ‍สมัคร ให้​เขา​รับ‍ประ‌ทาน​ใน​วัน​ถวาย‍บูชา และ​ใน​วัน‍รุ่ง‍ขึ้น​เขา​ยัง​รับ‍ประ‌ทาน​ส่วน​ที่​เหลือ​ได้

17. ส่วน​เนื้อ​ของ​เครื่อง‍บูชา​ที่​เหลือ​ถึง​วัน‍ที่​สาม ให้​เผา​เสีย​ด้วย​ไฟ

18. ถ้า​ผู้‍ใด​รับ‍ประ‌ทาน​เนื้อ​สัตว์​ซึ่ง​เป็น​เครื่อง‍ศานติ‍บูชา​ใน​วัน‍ที่​สาม ผู้​ถวาย​นั้น​จะ​ไม่​เป็น​ที่​โปรด‍ปราน และ​ไม่​ทรง​ถือ‍ว่า เครื่อง‍บูชา​นั้น​เป็น​ที่​พอ‍พระ‍ทัย เป็น​การ​กระ‌ทำ​ที่​พึง‍รัง‍เกียจ และ​ผู้​ที่​รับ‍ประ‌ทาน​จะ​ต้อง​ได้​รับ‍โทษ

เลวีนิติ 7