16. ซึ่งจะทำให้เขารับโทษด้วยความผิดที่รับประทานของถวายที่บริสุทธิ์ เพราะเราคือยาห์เวห์ ผู้ชำระเขาให้บริสุทธิ์”
17. พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า
18. “จงกล่าวแก่อาโรนและบุตรหลานของเขา และแก่คนอิสราเอลทั้งหมดว่า เมื่อคนอิสราเอลหรือคนต่างด้าวในอิสราเอลคนใดถวายเครื่องบูชา เป็นเครื่องแก้บนหรือเครื่องบูชาด้วยใจสมัคร ซึ่งถวายแด่พระยาห์เวห์เป็นเครื่องบูชาเผาทั้งตัว
19. เพื่อให้พวกเจ้าเป็นที่โปรดปราน จงถวายสัตว์ตัวผู้ปราศจากตำหนิ คือโคผู้หรือแกะหรือแพะ
20. ห้ามถวายสิ่งใดที่มีตำหนิ เพราะพวกเจ้าจะไม่เป็นที่โปรดปราน
21. เมื่อคนใดถวายเครื่องศานติบูชาแด่พระยาห์เวห์เพื่อแก้บนหรือถวายด้วยใจสมัคร เป็นสัตว์ที่ได้มาจากฝูงโค หรือฝูงแพะแกะ สัตว์นั้นต้องไม่มีตำหนิจึงจะเป็นที่โปรดปราน สัตว์นั้นจะต้องไม่มีตำหนิเลย
22. สัตว์ที่ตาบอดหรือพิการ หรือมีแผล หรือมีสิ่งไหลออก หรือเป็นขี้กลาก หรือเป็นสะเก็ดผิวหนัง ห้ามนำมาถวายแด่พระยาห์เวห์ หรือนำมาเป็นเครื่องบูชาด้วยไฟบนแท่นถวายแด่พระยาห์เวห์
23. โคหรือลูกแกะที่มีอวัยวะยาวเกินไป หรือสั้นเกินไปสักส่วนหนึ่ง ท่านจะนำมาถวายเป็นเครื่องบูชาด้วยใจสมัครก็ได้ แต่ถ้าเป็นเครื่องบูชาแก้บนจะไม่เป็นที่โปรดปราน
24. สัตว์ตัวใดที่มีลูกอัณฑะช้ำ หรือถูกทุบ หรือฉีกขาด หรือมีรอยตัด ห้ามนำมาถวายแด่พระยาห์เวห์ ให้เป็นเครื่องบูชาในแผ่นดินของพวกเจ้า
25. ห้ามนำสัตว์เหล่านี้ซึ่งได้มาจากคนต่างด้าวถวายเป็นพระกระยาหารแห่งพระเจ้าของเจ้า เพราะสัตว์นั้นมีตำหนิด้วยความพิการ พวกเจ้าจึงไม่เป็นที่โปรดปราน”
26. พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า
27. “เมื่อโค หรือแกะ หรือแพะเกิดมา ให้อยู่กับแม่เจ็ดวัน ตั้งแต่วันที่แปดเป็นต้นไปจะใช้เป็นเครื่องบูชาด้วยไฟถวายแด่พระยาห์เวห์ก็เป็นที่โปรดปราน
28. ไม่ว่าแม่สัตว์นั้นจะเป็นโค หรือแกะก็ดี ห้ามฆ่ามันพร้อมกับลูกของมันในวันเดียวกัน
29. เมื่อถวายเครื่องสัตวบูชาเป็นเครื่องบูชาขอบพระคุณแด่พระยาห์เวห์ จงถวายเครื่องสัตวบูชานั้นให้เป็นที่โปรดปราน
30. จงรับประทานเครื่องบูชานั้นในวันถวายเครื่องบูชา ห้ามเหลือไว้จนรุ่งเช้า เราคือยาห์เวห์