10. “ห้ามคนภายนอกรับประทานของถวายที่บริสุทธิ์ ห้ามผู้มาอาศัยอยู่กับปุโรหิตหรือลูกจ้างรับประทานของถวายที่บริสุทธิ์นั้น
11. แต่ถ้าปุโรหิตคนหนึ่งซื้อทาสมาด้วยเงินที่เป็นทรัพย์ของตน ทาสนั้นจะรับประทานก็ได้ และผู้เกิดในครัวเรือนของปุโรหิตรับประทานอาหารนั้นได้
12. ถ้าบุตรสาวของปุโรหิตไปแต่งงานกับคนภายนอก เธอก็รับประทานเครื่องถวายที่บริสุทธิ์นั้นไม่ได้
13. ถ้าบุตรสาวของปุโรหิตเป็นแม่ม่ายหรือแม่ร้างและไม่มีบุตร และกลับมาอยู่บ้านบิดาอย่างเมื่อยังสาว นางรับประทานอาหารของบิดาได้ แต่คนภายนอกรับประทานไม่ได้
14. ถ้าคนใดรับประทานของถวายบริสุทธิ์โดยไม่เจตนา เขาจะต้องเพิ่มค่าของนั้นหนึ่งในห้า และมอบของถวายบริสุทธิ์นั้นแก่ปุโรหิต
15. ห้ามปุโรหิตทำของถวายที่บริสุทธิ์ของคนอิสราเอลที่นำมาถวายแด่พระยาห์เวห์เป็นมลทิน
16. ซึ่งจะทำให้เขารับโทษด้วยความผิดที่รับประทานของถวายที่บริสุทธิ์ เพราะเราคือยาห์เวห์ ผู้ชำระเขาให้บริสุทธิ์”
17. พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า
18. “จงกล่าวแก่อาโรนและบุตรหลานของเขา และแก่คนอิสราเอลทั้งหมดว่า เมื่อคนอิสราเอลหรือคนต่างด้าวในอิสราเอลคนใดถวายเครื่องบูชา เป็นเครื่องแก้บนหรือเครื่องบูชาด้วยใจสมัคร ซึ่งถวายแด่พระยาห์เวห์เป็นเครื่องบูชาเผาทั้งตัว