เลวีนิติ 18:25-30 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

25. และ​แผ่น‍ดิน​นั้น​ก็​เป็น​มลทิน เรา​จึง​ต้อง​ลง‍โทษ​แก่​แผ่น‍ดิน​นั้น และ​แผ่น‍ดิน​ก็​สำรอก​เอา​พล‍เมือง​ของ​ตน​ออก​เสีย

26. แต่​เจ้า​ทั้ง‍หลาย​จะ​ต้อง​รักษา​กฎ‍เกณฑ์​ของ​เรา​และ​กฎ‍หมาย​ของ​เรา และ​ห้าม​ทำ​สิ่ง‍พึง‍รัง‍เกียจ​เหล่า‍นี้ ไม่​ว่า​เป็น​ชาว‍เมือง​หรือ​คน‍ต่าง‍ด้าว​ผู้‍อาศัย​อยู่​ท่าม‍กลาง​พวก‍เจ้า

27. (ประ‌ชา‍ชน​ใน​แผ่น‍ดิน​ผู้​อยู่​ก่อน​พวก‍เจ้า​ได้​ทำ​สิ่ง‍พึง‍รัง‍เกียจ​เหล่า‍นี้ ดัง‍นั้น​แผ่น‍ดิน​จึง​เป็น​มลทิน)

28. แผ่น‍ดิน​จะ​ไม่​สำรอก​พวก‍เจ้า​ออก​หรือ เมื่อ​เจ้า​ทั้ง‍หลาย​ทำ​ให้​แผ่น‍ดิน​เป็น​มลทิน เช่น​เดียว​กับ​ที่​แผ่น‍ดิน​ได้​สำรอก​ประ‌ชา‍ชาติ​ที่​อยู่​ก่อน​พวก‍เจ้า​ออก‍ไป​นั้น

29. เพราะ​ผู้‍ใด​ทำ​สิ่ง‍พึง‍รัง‍เกียจ​เหล่า‍นี้ ให้​ไล่​ผู้​ทำ​นั้น​ออก​จาก​ชน‍ชาติ​ของ​ตน

30. เหตุ‍ฉะนั้น​เจ้า​ทั้ง‍หลาย​จง​ปฏิ‌บัติ​ตาม​คำ‍สั่ง​ของ​เรา ห้าม​ประ‌พฤติ​ตาม​ธรรม‌เนียม​อัน​พึง‍รัง‍เกียจ ซึ่ง​พวก‍เขา​ประ‌พฤติ​กัน​อยู่​ต่อ‍หน้า​เจ้า และ​ห้าม​ทำ​ตัว​เจ้า​ให้​เป็น​มลทิน​ด้วย​สิ่ง‍เหล่า‍นี้ เรา​คือ​ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​เจ้า”

เลวีนิติ 18