เลวีนิติ 13:11-16 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

11. แสดง​ว่า​เป็น​โรค‍เรื้อน​เรื้อ‍รัง​ที่​ผิว‍หนัง ให้​ปุ‌โร‌หิต​ประ‌กาศ​ว่า​เขา​เป็น​มลทิน ห้าม​กัก​ตัว​เขา​ไว้ เพราะ‍ว่า​เขา​เป็น​มลทิน

12. ถ้า​อาการ​ของ​โรค‍เรื้อน​นั้น​ลาม​ออก​ไป​ทั่ว​ผิว‍หนัง ปก‍คลุม​ผิว‍หนัง​ทั่ว​ตัว​ผู้‍ป่วย และ​แผ่​ไป​ทั้ง​ตัว​ตั้ง‍แต่​ศีรษะ​จน‍ถึง​เท้า ตาม​ที่​ปุ‌โร‌หิต​เห็น

13. ปุ‌โร‌หิต​ต้อง​ตรวจ‍ดู ถ้า​อาการ​ของ​โรค‍เรื้อน​นั้น​แผ่​ไป​ทั่ว​ตัว ให้​ปุ‌โร‌หิต​ประ‌กาศ​ว่า เขา​สะอาด​ด้วย​โรค​ของ​เขา​แล้ว ตัว​ของ​เขา​เผือก เขา​สะอาด

14. แต่​ถ้า​มี​เนื้อ​แผล‍สด​ปรา‌กฏ​ขึ้น​มา​เมื่อ‍ไร เขา​ก็​เป็น​มลทิน

15. ให้​ปุ‌โร‌หิต​ตรวจ‍ดู​ที่​เนื้อ​แผล‍สด และ​ประ‌กาศ​ว่า​เขา​เป็น​มลทิน เพราะ​เนื้อ​แผล‍สด​นั้น​ทำ​ให้​เป็น​มลทิน เขา​เป็น​โรค‍เรื้อน

16. ถ้า​เนื้อ​แผล‍สด​นั้น​เปลี่ยน​ไป​อีก​กลาย​เป็น​สี‍ขาว ให้​เขา​มา‍หา​ปุ‌โร‌หิต

เลวีนิติ 13