1. หากศีรษะของข้าพเจ้าเป็นแหล่งน้ำและตาของข้าพเจ้าเป็นบ่อน้ำตาก็จะดีเพื่อข้าพเจ้าจะได้ร้องไห้ทั้งกลางวันและกลางคืนเพราะประชากรของข้าพเจ้าถูกเข่นฆ่า
2. หากข้าพเจ้ามีที่พักสำหรับคนเดินทางอยู่ในถิ่นทุรกันดารก็จะดีเพื่อข้าพเจ้าจะได้ไปจากชนชาติของข้าพเจ้าและไปให้พ้นพวกเขาเสียเพราะพวกเขาทั้งหมดเป็นคนล่วงประเวณีและเป็นหมู่คนที่มักทรยศ
3. “พวกเขางอลิ้นของเขาเหมือนคันธนูยิงความเท็จออกมาไม่ใช่โดยสัจจะที่พวกเขาแข็งแรงขึ้นในแผ่นดินเพราะพวกเขาออกจากความชั่วอย่างหนึ่งไปสู่ความชั่วอีกอย่างหนึ่งและเขาไม่รู้จักเรา”พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
4. “ขอให้ทุกคนระวังเพื่อนบ้านของตนและอย่าวางใจในพี่น้องคนใดเลยเพราะพี่น้องทุกคนเป็นคนเจ้าเล่ห์และเพื่อนบ้านทุกคนก็เที่ยวไปพูดให้ร้ายผู้อื่น
5. ทุกคนล่อลวงเพื่อนบ้านของตัวไม่มีใครพูดความจริงสักคนเดียวเขาได้สอนลิ้นของเขาให้พูดมุสาเขาได้ทำบาปชั่วและกลับใจอีกไม่ได้แล้ว
6. เป็นการบีบบังคับซ้อนการบีบบังคับ และการล่อลวงซ้อนการล่อลวงเขาปฏิเสธที่จะรู้จักเรา”พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
7. เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสดังนี้ว่า“นี่แน่ะ เราจะถลุงเขาและทดลองเขาเพราะเขาเป็นประชากรของเรา เราจะทำอย่างอื่นได้อย่างไร?
8. ลิ้นของเขาเป็นลูกศรมรณะมันพูดมารยาปากของเขาพูดอย่างสันติกับเพื่อนบ้านแต่ในใจของเขา เขาคอยดักซุ่มโจมตีอยู่”
9. พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า“ไม่ควรที่เราจะลงโทษเขาเพราะสิ่งเหล่านี้หรือ?ไม่ควรที่เราจะแก้แค้นชนชาติที่เป็นอย่างนี้หรือ?”
10. ข้าพเจ้าจะร้องไห้และครวญครางเพราะภูเขานั้นและคร่ำครวญเพราะทุ่งหญ้าในถิ่นทุรกันดารเพราะว่ามันถูกทิ้งร้าง ไม่มีใครผ่านไปมาไม่ได้ยินเสียงสัตว์เลี้ยงร้องทั้งนกในอากาศและสัตว์ได้หนีไปเสียแล้ว
11. “เราจะทำให้เยรูซาเล็มเป็นกองสิ่งปรักหักพังเป็นที่อยู่ของหมาป่าและเราจะทำให้เมืองต่างๆ ของยูดาห์เป็นที่รกร้างไม่มีคนอาศัย”
12. ใครเป็นคนมีปัญญาที่จะเข้าใจความนี้ได้? และมีใครที่พระโอษฐ์ของพระยาห์เวห์ได้ตรัสกับเขา เขาจึงประกาศความนั้นได้? ทำไมแผ่นดินจึงพังทลายและทิ้งไว้ว่างเปล่า เหมือนถิ่นทุรกันดารไม่มีใครผ่านไปมา?
13. และพระยาห์เวห์ตรัสว่า “เพราะเขาทั้งหลายทอดทิ้งธรรมบัญญัติของเราซึ่งเราได้ตั้งไว้ต่อหน้าเขา และไม่ได้เชื่อฟังเสียงของเราหรือดำเนินตามนั้น
14. แต่ได้ดื้อดึงดำเนินตามใจของตนเอง และติดตามพวกพระบาอัลอย่างที่บรรพบุรุษของพวกเขาได้สั่งสอนเขาไว้
15. ฉะนั้น พระยาห์เวห์จอมทัพ พระเจ้าแห่งอิสราเอลจึงตรัสว่า นี่แน่ะ เราจะเลี้ยงชนชาตินี้ด้วยบอระเพ็ด และให้เขาดื่มน้ำดีหมี
16. เราจะกระจายเขาไปท่ามกลางบรรดาชนชาติที่ตัวเขาเอง และบรรพบุรุษของเขาไม่รู้จัก และเราจะส่งดาบให้ไล่ตามเขาทั้งหลาย จนกว่าเราจะผลาญเขาสิ้น”
17. พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสดังนี้ว่า“จงตรึกตรองดู และเรียกพวกนางร้องไห้มาจงให้คนไปตามพวกมืออาชีพมา
18. ให้พวกเขารีบส่งเสียงคร่ำครวญเพื่อเราทั้งหลายเพื่อน้ำตาจะไหลจากตาของเราและหนังตาของเราจะมีน้ำตาไหลออกมา
19. เพราะได้ยินเสียงคร่ำครวญจากศิโยน‘พวกเราล่มจมแล้วเราแสนจะอับอายเพราะเราต้องออกจากแผ่นดินเพราะเขาได้ทำลายที่อาศัยของเราลง’ ”