1. “จงวิ่งไปมาบนถนนในกรุงเยรูซาเล็มจงมองและสังเกตจงค้นตามลานเมืองดูทีว่าจะหาสักคนหนึ่งได้หรือไม่คือคนที่ทำการยุติธรรมและแสวงหาความจริงเพื่อเราจะได้อภัยโทษให้แก่เมืองนั้น
2. แม้พวกเขากล่าวว่า ‘พระยาห์เวห์ทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด’เขาก็ยังสาบานเท็จ”
3. “ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเนตรของพระองค์ทรงหาความสัตย์จริงไม่ใช่หรือ?พระองค์ทรงเฆี่ยนตีเขาทั้งหลายแต่เขาก็ไม่รู้สึกเจ็บปวดพระองค์ทรงล้างผลาญเขาแต่เขาก็ปฏิเสธที่จะรับการแก้ไขเขาได้ทำให้หน้าของตนกระด้างยิ่งกว่าหินเขาปฏิเสธที่จะหันกลับ”
4. แล้วข้าพเจ้าทูลว่า “คนเหล่านี้เป็นแต่ผู้น้อยเขาไม่มีความคิดเพราะเขาไม่รู้จักพระมรรคาของพระยาห์เวห์ไม่รู้จักพระบัญญัติของพระเจ้าของเขา
5. ข้าพระองค์จะไปหาพวกผู้ใหญ่และจะพูดกับพวกเขาเพราะเขารู้จักพระมรรคาของพระยาห์เวห์และรู้จักพระบัญญัติของพระเจ้าของเขา”แต่พวกเขาทุกคนก็ได้หักแอกเสียเขาได้ทำลายโซ่ตรวนเสีย
6. เพราะฉะนั้น สิงห์จากป่าจะมาสังหารเขาสุนัขป่าจากที่ราบแห้งแล้งจะทำลายเขาเสือดาวเฝ้าเมืองทั้งหลายของเขาทุกคนที่ไปจากเมืองเหล่านั้นจะถูกฉีกเป็นชิ้นๆเพราะการละเมิดของเขาก็มากมายความไม่ซื่อสัตย์ของเขาก็ใหญ่โต
7. “เราจะให้อภัยเจ้าได้อย่างไร?ลูกหลานของเจ้าได้ละทิ้งเราแล้ว และได้สาบานโดยผู้ที่ไม่ใช่พระเจ้าเมื่อเราเลี้ยงเขาให้อิ่ม เขาก็ล่วงประเวณีแล้วชุมนุมกันที่บ้านของหญิงแพศยา
8. พวกเขาเหมือนม้าผู้ที่อิ่มหนำและกลัดมันทุกคนต่างร้องหาภรรยาของเพื่อนบ้านของตน
9. เพราะสิ่งเหล่านี้เราจะไม่ลงโทษเขาหรือ?”พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ“และเราไม่ควรจะแก้แค้นชนชาติที่เป็นอย่างนี้หรือ?”