16. ฝูงชนสะดุดและต่างก็ล้มทับกันและพวกเขาพูดว่า“ลุกขึ้นเถอะ ให้เรากลับไปยังชนชาติของเราไปยังแผ่นดินที่เราถือกำเนิดมาไปจากดาบของผู้บีบบังคับ”
17. พวกเขาเรียกฟาโรห์ กษัตริย์แห่งอียิปต์ว่า“ผู้ส่งเสียงดัง ผู้ปล่อยให้โอกาสผ่านไป” ’
18. “พระมหากษัตริย์ ผู้ทรงพระนามว่า พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสว่า เรามีชีวิตอยู่แน่ฉันใด จะมีผู้หนึ่งมาเหมือนภูเขาทาโบร์ท่ามกลางภูเขาทั้งหลายและเหมือนภูเขาคารเมลข้างทะเล
19. เจ้าผู้อาศัยอยู่ในอียิปต์เอ๋ยจงเตรียมข้าวของสำหรับตัวเจ้า เพื่อการถูกกวาดไปเป็นเชลยเพราะว่าเมืองเมมฟิสจะกลายเป็นที่ร้างเปล่าเป็นที่ปรักหักพังปราศจากผู้อาศัย
20. “อียิปต์เป็นโคสาวตัวงามแต่ตัวเหลือบจากทิศเหนือมาจับเธอ
21. แม้ว่าพวกทหารรับจ้างที่มาอยู่ท่ามกลางเธอก็เหมือนลูกโคที่ได้ขุนไว้พวกเขาหันกลับและหนีไปด้วยกันพวกเขาไม่ได้ตั้งมั่นอยู่เพราะวันแห่งภัยพิบัติได้มาเหนือเขาเป็นเวลาแห่งการลงโทษเขา
22. “เธอทำเสียงเหมือนงูที่เลื้อยออกไปเพราะพวกเขาเข้ามาเหมือนกองทัพและมาสู้กับเธอด้วยขวานเหมือนคนโค่นต้นไม้