1. พระวจนะมาจากพระยาห์เวห์ถึงเยเรมีย์ หลังจากเนบูซาระดานผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์ได้ปล่อยให้ท่านไปจากรามาห์ ครั้งเมื่อเขาจับท่านตีตรวนมาพร้อมกับเชลยจากกรุงเยรูซาเล็มและยูดาห์ ผู้ที่ต้องถูกกวาดไปเป็นเชลยยังบาบิโลน
2. ผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์ได้นำเยเรมีย์มา แล้วพูดกับท่านว่า “พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงประกาศโทษต่อสถานที่นี้
3. พระยาห์เวห์ทรงทำให้เป็นไปและทรงทำตามที่พระองค์ตรัสไว้ เพราะพวกท่านได้ทำบาปต่อพระยาห์เวห์ และไม่เชื่อฟังพระสุรเสียงของพระองค์ สิ่งนี้จึงได้เกิดขึ้นแก่ท่าน
4. นี่แน่ะ วันนี้ข้าพเจ้าปล่อยท่านจากโซ่ตรวนที่มือของท่าน ถ้าท่านเห็นชอบที่จะมายังกรุงบาบิโลนกับข้าพเจ้า ก็จงมาเถิด ข้าพเจ้าจะดูแลท่านให้ดี แต่ถ้าท่านไม่เห็นชอบที่จะมายังกรุงบาบิโลนกับข้าพเจ้า ก็อย่ามา ดูสิ แผ่นดินทั้งหมดนี้อยู่ต่อหน้าท่าน ท่านจะไปที่ไหนก็ได้ตามแต่ท่านเห็นดีเห็นชอบ
5. ถ้าท่านยังอยู่ที่นี่ ท่านจงกลับไปหาเกดาลิยาห์บุตรอาหิคัมบุตรชาฟาน ผู้ซึ่งกษัตริย์แห่งบาบิโลนได้แต่งตั้งให้เป็นผู้ว่าราชการเมืองต่างๆ ของยูดาห์ และอยู่กับเขาท่ามกลางประชาชน หรือจะไปที่ไหนที่ท่านเห็นชอบจะไปก็ได้” ผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์จึงสั่งอนุมัติเสบียงและให้ของขวัญแก่เยเรมีย์ แล้วปล่อยท่านไป
6. เยเรมีย์ก็ไปหาเกดาลิยาห์ บุตรอาหิคัมที่มิสปาห์ และอาศัยอยู่กับเขาท่ามกลางประชาชนที่เหลืออยู่ในแผ่นดินนั้น
7. เมื่อบรรดาหัวหน้ากองทหารและคนของพวกเขาได้ยินว่า กษัตริย์แห่งบาบิโลนได้แต่งตั้งเกดาลิยาห์บุตรอาหิคัมให้เป็นผู้ว่าราชการในแผ่นดินนั้น และได้มอบชายหญิงกับเด็กผู้ที่เป็นคนจนที่สุดในแผ่นดิน ซึ่งไม่ได้ถูกกวาดไปเป็นเชลยยังบาบิโลนไว้ให้ท่านนั้น