25. ข้าพเจ้ามองดู และนี่แน่ะ ไม่มีมนุษย์เลยนกทั้งปวงบนท้องฟ้าได้หนีไปแล้ว
26. ข้าพเจ้ามองดู และนี่แน่ะ เรือกสวนไร่นาก็เป็นถิ่นทุรกันดารและเมืองทั้งสิ้นก็ปรักหักพังไปต่อพระพักตร์พระยาห์เวห์ ต่อพระพิโรธร้อนแรงของพระองค์
27. เพราะพระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า “แผ่นดินทั้งหมดจะเป็นที่ร้างเปล่า แต่เราก็จะไม่ทำให้ถึงอวสานเสียทีเดียว
28. เพราะเรื่องนี้โลกจะไว้ทุกข์และท้องฟ้าเบื้องบนจะดำมืดเพราะเราได้ลั่นวาจาแล้ว เราได้มุ่งหมายไว้แล้วเราจะไม่เปลี่ยนใจหรือหันกลับ”
29. เมื่อได้ยินเสียงพลม้าและพลธนูชาวเมืองทุกแห่งก็หนีไปพวกเขาเข้าไปอยู่ในพงไม้หนาทึบ และปีนป่ายไปตามศิลาเมืองทุกแห่งก็ถูกทอดทิ้งและไม่มีมนุษย์อาศัยอยู่ในเมืองเหล่านั้นเลย