เยเรมีย์ 4:20-27 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

20. หายนะ​ซ้อน​หายนะ​ถูก​เร้า​ขึ้น​มาแผ่น‍ดิน​ทั้ง‍สิ้น​ถูก​ทิ้ง‍ร้างบรร‌ดา​เต็นท์​ของ​ข้า​ถูก​ทำ‍ลาย​ใน​ฉับ‍พลันและ​ชั่ว​ครู่​เดียว​ผ้า‍เต็นท์​ทั้ง‍หลาย​ของ​ข้า​ก็​ย่อย‍ยับ​ไป

21. ข้า​จะ​ต้อง​มอง‍ดู​ธงและ​ฟัง​เสียง​เขา‍สัตว์​นาน​สัก​เท่า‍ใด?

22. “เพราะ​ประ‌ชา‍กร​ของ​เรา​โง่‍เขลา พวก‍เขา​ไม่​รู้‍จัก​เราเขา​เป็น​ลูก‍หลาน​ที่​โง่‍เง่าเขา​ไม่‍มี​ความ​เข้า‍ใจเขา​ช่ำ‌ชอง​ใน​การ​ทำ‍ชั่วและ​เขา​ไม่​รู้‍จัก​ทำ‍ดี”

23. ข้าพ‌เจ้า​มอง‍ดู​แผ่น‍ดิน และ​นี่‍แน่ะ เป็น​ที่​ร้าง​และ​ว่าง‍เปล่าและ​มอง‍ดู​ท้อง‍ฟ้า ใน​นั้น​ก็​ไม่‍มี​ความ​สว่าง

24. ข้าพ‌เจ้า​มอง‍ดู​ภูเขา นี่‍แน่ะ มัน​กำลัง​สั่น‍สะ‌เทือนเนิน‍เขา​ก็​เคลื่อน‍ตัว​ไป​มา

25. ข้าพ‌เจ้า​มอง‍ดู และ​นี่‍แน่ะ ไม่‍มี​มนุษย์​เลยนก​ทั้ง‍ปวง​บน​ท้อง‍ฟ้า​ได้​หนี​ไป​แล้ว

26. ข้าพ‌เจ้า​มอง‍ดู และ​นี่‍แน่ะ เรือก‍สวน‍ไร่‍นา​ก็​เป็น​ถิ่น‍ทุร‌กัน‌ดารและ​เมือง​ทั้ง‍สิ้น​ก็​ปรัก‍หัก‍พัง​ไปต่อ‍พระ‍พักตร์​พระ‍ยาห์‌เวห์ ต่อ​พระ‍พิโรธ​ร้อน‍แรง​ของ​พระ‍องค์

27. เพราะ​พระ‍ยาห์‌เวห์​ตรัส​ดัง‍นี้​ว่า “แผ่น‍ดิน​ทั้ง‍หมด​จะ​เป็น​ที่​ร้าง‍เปล่า แต่​เรา​ก็​จะ​ไม่​ทำ​ให้​ถึง​อวสาน​เสีย‍ที‍เดียว

เยเรมีย์ 4