4. ข้าพเจ้านำพวกเขามายังพระนิเวศของพระยาห์เวห์ มาในห้องเฉลียงของบุตรของฮานัน ผู้เป็นบุตรอิกดาลิยาห์ คนของพระเจ้า ซึ่งอยู่ใกล้กับห้องเฉลียงของเจ้านาย เหนือห้องเฉลียงของมาอาเสยาห์บุตรชัลลูม คนดูแลธรณีประตู
5. แล้วข้าพเจ้าก็วางเหยือกเหล้าองุ่นกับถ้วยหลายใบไว้ต่อหน้าคนตระกูลเรคาบ และพูดกับพวกเขาว่า “เชิญดื่มเหล้าองุ่น”
6. แต่เขาทั้งหลายตอบว่า “พวกเราไม่ดื่มเหล้าองุ่น เพราะโยนาดับบุตรเรคาบผู้เป็นบิดาของเราสั่งเราว่า ‘อย่าดื่มเหล้าองุ่น ทั้งตัวเจ้าและลูกหลานของเจ้าเป็นนิตย์
7. อย่าสร้างบ้าน อย่าหว่านพืช อย่าปลูกหรือมีสวนองุ่น แต่จงอาศัยอยู่ในเต็นท์ตลอดชีวิตของเจ้า เพื่อเจ้าจะมีชีวิตยืนนานในแผ่นดินซึ่งเจ้าอาศัยอยู่’
8. พวกเราได้เชื่อฟังเสียงของโยนาดับบุตรเรคาบ ผู้เป็นบิดาของเราในทุกสิ่งซึ่งท่านได้สั่งเรา คือไม่ดื่มเหล้าองุ่นตลอดชีวิต ทั้งตัวเรา ภรรยา บุตรชายและบุตรหญิงของเรา
9. ไม่สร้างบ้านเพื่อจะอาศัยอยู่ เราไม่มีสวนองุ่นหรือนาหรือพืช
10. แต่เราได้อาศัยอยู่ในเต็นท์ ได้เชื่อฟังและทำทุกสิ่งซึ่งโยนาดับบิดาของเราได้บัญชาเราไว้
11. แต่ต่อมาเมื่อเนบูคัดเนสซาร์กษัตริย์แห่งบาบิโลนได้ยกมาต่อสู้กับแผ่นดินนี้ เราพูดว่า มาเถิด ให้เราไปยังกรุงเยรูซาเล็มเพราะกลัวกองทัพคนเคลเดียและกองทัพคนซีเรีย ดังนั้นเราจึงอาศัยอยู่ที่กรุงเยรูซาเล็ม”