5. นี่คือเราเอง ผู้ได้สร้างโลก ทั้งมนุษย์และสัตว์ซึ่งอยู่ในโลกด้วยฤทธานุภาพใหญ่ยิ่งและด้วยแขนที่เหยียดออกของเรา และเราจะให้แก่ใครก็ได้แล้วแต่เราเห็นชอบ
6. บัดนี้ เราได้ให้แผ่นดินเหล่านี้ทั้งสิ้นไว้ในมือของเนบูคัดเนสซาร์ กษัตริย์บาบิโลนผู้รับใช้ของเรา และเราได้ให้สัตว์ป่าทุ่งแก่เขาด้วย ที่จะปรนนิบัติเขา
7. ประชาชาติทั้งสิ้นจะต้องปรนนิบัติตัวเขา ลูกและหลานของเขา จนกว่าเวลากำหนดแห่งแผ่นดินของเขาเองจะมาถึง แล้วหลายประชาชาติ และบรรดามหากษัตริย์จะทำให้เขาตกเป็นทาสของพวกเขา
8. “แต่ถ้าประชาชาติใด หรือราชอาณาจักรใด จะไม่ปรนนิบัติเนบูคัดเนสซาร์กษัตริย์แห่งบาบิโลนผู้นี้ และไม่ยอมวางคอไว้ใต้แอกของกษัตริย์บาบิโลน เราจะลงโทษประชาชาตินั้นด้วยดาบ ด้วยการกันดารอาหาร และด้วยโรคระบาด พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ จนกว่าเราจะล้างผลาญเสียด้วยมือของเขา
9. เพราะฉะนั้น อย่าฟังบรรดาผู้เผยพระวจนะ หรือผู้ทำนาย หรือคนช่างฝันของเจ้า หรือหมอดู หรือนักวิทยาคมของเจ้า ผู้ซึ่งกล่าวแก่เจ้าว่า ‘ท่านจะไม่ปรนนิบัติกษัตริย์แห่งบาบิโลน’
10. เพราะพวกเขาเผยพระวจนะแก่เจ้าเป็นความเท็จ เพื่อให้เจ้าต้องโยกย้ายไกลไปจากแผ่นดินของเจ้า และเราจะขับไล่เจ้าออกไป และเจ้าจะพินาศ
11. แต่ประชาชาติใดซึ่งเอาคอของตนวางไว้ใต้แอกของกษัตริย์แห่งบาบิโลนและปรนนิบัติเขา เราจะละเขาไว้บนแผ่นดินของเขา เพื่อให้ทำไร่ไถนาและให้อาศัยอยู่ที่นั่น’ พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ”
12. ข้าพเจ้าได้ทูลเศเดคียาห์กษัตริย์ยูดาห์ในทำนองเดียวกันว่า “จงโน้มพระศอของพระองค์ลงใต้แอกของกษัตริย์บาบิโลน และปรนนิบัติพระองค์และประชาชนของพระองค์ และจงมีชีวิตอยู่