17. และผู้ใหญ่บางคนแห่งแผ่นดินนั้นก็ลุกขึ้นพูดกับประชาชนทั้งสิ้นที่ชุมนุมกันอยู่ว่า
18. “มีคาห์ชาวเมืองโมเรเชทได้เผยพระวจนะในสมัยเฮเซคียาห์กษัตริย์แห่งยูดาห์ และกล่าวแก่ประชาชนทั้งสิ้นของยูดาห์ว่า ‘พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสดังนี้ว่า“เมืองศิโยนจะถูกไถเหมือนไถนากรุงเยรูซาเล็มจะกลายเป็นกองสิ่งปรักหักพังและภูเขาที่ตั้งของนิเวศนั้นจะเป็นที่สูงแห่งป่าไม้” ’
19. เฮเซคียาห์กษัตริย์ยูดาห์ และคนยูดาห์ทั้งสิ้นได้ฆ่าท่านเสียหรือ? ท่านยำเกรงพระยาห์เวห์และทูลวิงวอนขอพระยาห์เวห์ และพระยาห์เวห์ได้กลับพระทัยต่อเหตุร้ายซึ่งพระองค์ทรงกำหนดให้เขาเหล่านั้นไม่ใช่หรือ? แต่เรากำลังจะนำเหตุร้ายยิ่งใหญ่มาสู่ตัวเราเอง”
20. ยังมีชายอีกคนหนึ่งผู้เผยพระวจนะในพระนามของพระยาห์เวห์ ชื่ออุรียาห์ บุตรเชไมยาห์ ชาวคีริยาทเยอาริม ท่านได้เผยพระวจนะกล่าวโทษเมืองนี้ และแผ่นดินนี้เป็นถ้อยคำคล้ายคลึงกับของเยเรมีย์
21. และเมื่อกษัตริย์เยโฮยาคิม พร้อมกับบรรดานักรบและบรรดาเจ้านายได้ยินถ้อยคำนี้ พระราชาก็ทรงแสวงหาทางจะสังหารท่านเสีย และเมื่ออุรียาห์ได้ทราบเรื่อง ท่านก็กลัวจึงหนีไปยังอียิปต์
22. แล้วกษัตริย์เยโฮยาคิมก็ส่งชายบางคน คือเอลนาธันบุตรอัคโบร์และคนอื่นอีกไปยังอียิปต์
23. และพวกเขาจับอุรียาห์มาจากอียิปต์ และนำท่านมาถวายกษัตริย์เยโฮยาคิม พระองค์ทรงประหารท่านเสียด้วยดาบ และโยนศพเข้าไปในที่ฝังศพของคนสามัญ
24. แต่อาหิคัมบุตรชาฟานได้ช่วยเหลือเยเรมีย์ ฉะนั้นเยเรมีย์จึงไม่ได้ถูกมอบให้ประชาชนประหารชีวิต