14. ผู้กล่าวว่า ‘เราจะสร้างวังใหญ่อยู่เองกับมีห้องชั้นบนกว้างขวาง’และเจาะหน้าต่างให้ห้องนั้นและบุฝาผนังด้วยไม้สนสีดาร์และทาด้วยชาด
15. เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นกษัตริย์เพราะเจ้าแข่งกันมีไม้สนสีดาร์หรือ?บิดาของเจ้ากินและดื่มแต่ยังทำความยุติธรรมและความชอบธรรมไม่ใช่หรือ?เขาจึงอยู่เย็นเป็นสุข
16. เขาพิพากษาคดีของคนจนและคนขัดสนเขาก็อยู่เย็นเป็นสุขทำอย่างนี้จึงเป็นการรู้จักเราไม่ใช่หรือ?”พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
17. “แต่เจ้ามีตาและใจไว้เพียงมุ่งหากำไรอธรรมของเจ้าเพื่อทำให้โลหิตที่ไร้ความผิดตกถึงตายและเพื่อบีบบังคับ และกระทำทารุณ”
18. เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์จึงตรัสดังนี้เกี่ยวกับเยโฮยาคิม โอรสของโยสิยาห์กษัตริย์แห่งยูดาห์ ว่า“เขาทั้งหลายจะไม่คร่ำครวญถึงเขาว่า‘อนิจจา พี่ชายเอ๋ย’ หรือ ‘อนิจจา พี่สาวเอ๋ย’เขาทั้งหลายจะไม่คร่ำครวญถึงเขาว่า‘อนิจจา เจ้านาย’ หรือ ‘อนิจจา พระองค์ท่าน’
19. เขาจะถูกฝังไว้อย่างฝังลาคือถูกลากไปโยนทิ้งไว้ข้างนอกประตูเมืองเยรูซาเล็ม
20. “จงขึ้นไปที่เลบานอน และกู่ร้องและจงเปล่งเสียงของเจ้าในเมืองบาชานจงร้องจากอาบาริมเพราะว่าคนรักทั้งสิ้นของเจ้าถูกทำลายเสียแล้ว
21. เราได้พูดกับเจ้าเมื่อเจ้าอยู่เย็นเป็นสุขแต่เจ้ากล่าวว่า ‘เราจะไม่ฟัง’นี่เป็นวิธีการของเจ้าตั้งแต่ยังหนุ่มๆคือเจ้าไม่ฟังเสียงเรา
22. ลมจะดูแลผู้เลี้ยงแกะทั้งสิ้นของเจ้าและบรรดาคนรักของเจ้าจะตกไปเป็นเชลยแล้วเจ้าจะอับอายขายหน้าเนื่องด้วยความอธรรมทั้งสิ้นของเจ้า
23. ชาวเมืองเลบานอนผู้สร้างรังอยู่ท่ามกลางไม้สนสีดาร์เอ๋ยเจ้าจะคร่ำครวญสักเท่าใดเมื่อความปวดร้าวมาเหนือเจ้าอย่างความเจ็บปวดของหญิงที่คลอดบุตร”
24. พระยาห์เวห์ตรัสว่า “เรามีชีวิตอยู่ตราบใด แม้ว่าโคนิยาห์ บุตรของเยโฮยาคิมกษัตริย์แห่งยูดาห์เป็นแหวนตราอยู่ที่มือขวาของเรา ถึงกระนั้นเราจะถอดออกเสีย
25. และมอบเจ้าไว้ในมือของคนเหล่านั้นที่แสวงเอาชีวิตของเจ้า ในมือของคนเหล่านั้นซึ่งพวกเจ้ากลัว คือในมือของเนบูคัดเนสซาร์กษัตริย์แห่งบาบิโลน และในมือของคนเคลเดีย
26. เราจะเหวี่ยงเจ้าและมารดาผู้คลอดเจ้าไปยังอีกประเทศหนึ่ง ที่ซึ่งเจ้าไม่ได้เกิดที่นั่นแต่เจ้าจะตายที่นั่น
27. แผ่นดินซึ่งเขาอาลัยอยากจะกลับนั้น เขาจะไม่ได้กลับไป”
28. โคนิยาห์ชายผู้นี้เป็นหม้อที่ถูกดูหมิ่นและแตกหรือ?เป็นภาชนะที่ไม่มีใครชอบหรือ?ทำไมตัวเขาและลูกของเขาจึงถูกเหวี่ยงและถูกโยนเข้าในแผ่นดินซึ่งเขาทั้งหลายไม่รู้จัก?
29. โอ้แผ่นดิน แผ่นดิน แผ่นดินเอ๋ยจงฟังพระวจนะของพระยาห์เวห์
30. พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า“จงเขียนลงว่าชายคนนี้ไม่มีบุตรเป็นชายซึ่งไม่มีความสำเร็จในชั่วชีวิตของเขาเพราะไม่มีใครในเชื้อสายของเขาที่จะรุ่งเรืองและได้นั่งบนบัลลังก์ของดาวิดและปกครองในยูดาห์อีก”