1. พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า “จงลงไปยังราชสำนักของกษัตริย์ยูดาห์ และกล่าวถ้อยคำเหล่านี้ที่นั่น
2. ว่า ‘ข้าแต่กษัตริย์แห่งยูดาห์ ผู้ประทับบนพระที่นั่งของดาวิด จงสดับพระวจนะของพระยาห์เวห์ ทั้งฝ่าพระบาท ข้าราชการของฝ่าพระบาท และประชาชนของฝ่าพระบาทผู้เข้ามาในประตูเมืองนี้
3. พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า จงกระทำความยุติธรรมและความชอบธรรม จงช่วยกู้ผู้ที่ถูกปล้นให้พ้นมือของผู้ที่บีบบังคับ และอย่าทำความผิดหรือความทารุณแก่คนต่างด้าว ลูกกำพร้าพ่อ และหญิงม่าย หรือทำให้โลหิตที่ไร้ความผิดหลั่งออกถึงตายในสถานที่นี้
4. ถ้าเจ้าเชื่อฟังถ้อยคำข้อนี้จริงๆ แล้ว จะมีกษัตริย์ผู้ประทับบนพระที่นั่งของดาวิดเข้ามาทางประตูของพระราชวังนี้ เสด็จมาโดยรถรบและม้า ทั้งตัวกษัตริย์ บรรดาข้าราชการ และประชาชนของพระองค์
5. แต่ถ้าเจ้าไม่ฟังถ้อยคำเหล่านี้ พระยาห์เวห์ตรัสว่า เราปฏิญาณในนามของเราเองว่าราชสำนักนี้จะเป็นที่ทิ้งร้าง’ ”
6. เพราะพระยาห์เวห์ตรัสดังนี้เกี่ยวกับราชสำนักแห่งกษัตริย์ของยูดาห์ว่า“เจ้าเป็นเหมือนกิเลอาดสำหรับเราเป็นดังยอดภูเขาเลบานอนถึงกระนั้น เราจะทำเจ้าให้เป็นถิ่นทุรกันดารแน่เป็นเมืองที่ไม่มีคนอาศัย
7. เราจะเตรียมผู้ทำลายไว้ต่อสู้เจ้าต่างก็มีอาวุธของตนและพวกเขาจะตัดต้นสนสีดาร์ที่ดีที่สุดของเจ้าลงและโยนเข้าในไฟ
8. “และประชาชาติเป็นอันมากจะผ่านเมืองนี้ไป และทุกคนจะพูดกับเพื่อนของตนว่า ‘ทำไมพระยาห์เวห์จึงทรงทำเช่นนี้แก่เมืองใหญ่นี้?’
9. และพวกเขาจะตอบว่า ‘เพราะเขาทั้งหลายได้ละทิ้งพันธสัญญาของพระยาห์เวห์พระเจ้าของเขา ไปนมัสการและปรนนิบัติพระอื่น’
10. อย่าร้องไห้เพื่อผู้ตายอย่าเสียใจเพราะเขาเลยแต่จงร้องไห้เพื่อผู้ที่จากไปเพราะเขาจะไม่ได้กลับมาเห็นบ้านเกิดเมืองนอนของเขาอีกเลย”
11. เพราะพระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละเกี่ยวกับชัลลูม โอรสโยสิยาห์กษัตริย์แห่งยูดาห์ ผู้ซึ่งครองราชย์ต่อจากโยสิยาห์ราชบิดา และได้ไปจากสถานที่นี้แล้วว่า “เจ้าจะไม่ได้กลับมาที่นี่อีก
12. เจ้าจะสิ้นชีวิตในที่ซึ่งเขาจับเจ้าไปเป็นเชลย และเจ้าจะไม่เห็นแผ่นดินนี้อีกเลย”
13. “วิบัติแก่เขาผู้สร้างวังของตนด้วยความไม่ชอบธรรมและสร้างห้องชั้นบนไว้ด้วยความไม่ยุติธรรมผู้ทำให้เพื่อนบ้านของเขาปรนนิบัติเขาโดยไม่ได้อะไรเลยและไม่ได้จ่ายค่าจ้างให้แก่เขา
14. ผู้กล่าวว่า ‘เราจะสร้างวังใหญ่อยู่เองกับมีห้องชั้นบนกว้างขวาง’และเจาะหน้าต่างให้ห้องนั้นและบุฝาผนังด้วยไม้สนสีดาร์และทาด้วยชาด
15. เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นกษัตริย์เพราะเจ้าแข่งกันมีไม้สนสีดาร์หรือ?บิดาของเจ้ากินและดื่มแต่ยังทำความยุติธรรมและความชอบธรรมไม่ใช่หรือ?เขาจึงอยู่เย็นเป็นสุข
16. เขาพิพากษาคดีของคนจนและคนขัดสนเขาก็อยู่เย็นเป็นสุขทำอย่างนี้จึงเป็นการรู้จักเราไม่ใช่หรือ?”พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ