2. “จงลุกขึ้น ไปที่บ้านของช่างหม้อ เราจะให้เจ้าได้ยินถ้อยคำของเราที่นั่น”
3. ข้าพเจ้าจึงลงไปที่บ้านของช่างหม้อ และเขากำลังทำงานอยู่ที่แป้นหมุน
4. และภาชนะดินซึ่งกำลังทำนั้นเสียอยู่ในมือของช่างหม้อ เขาจึงปั้นใหม่ให้เป็นภาชนะอีกลูกหนึ่งตามที่เขาเห็นว่าควรทำ
5. แล้วพระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้าว่า
6. “พงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ย เราจะทำแก่เจ้าอย่างที่ช่างปั้นหม้อนี้ทำไม่ได้หรือ? พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ นี่แน่ะ พงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ย เจ้าอยู่ในมือของเรา อย่างดินเหนียวอยู่ในมือของช่างปั้นหม้อ
7. ถ้าเวลาใดก็ตามเราประกาศเกี่ยวกับประชาชาติหนึ่งหรือราชอาณาจักรหนึ่งว่า เราจะถอนและพังและทำลายมันเสีย
8. แต่ถ้าประชาชาตินั้น ซึ่งเราได้ลั่นวาจาไว้ หันเสียจากความชั่วของตน เราก็จะกลับใจจากโทษ ซึ่งเราได้ตั้งใจจะทำแก่ชาตินั้นเสีย
9. และถ้าเวลาใดก็ตาม เราได้ประกาศเกี่ยวกับประชาชาติหนึ่งหรือราชอาณาจักรหนึ่งว่า เราจะสร้างขึ้นและปลูกฝังไว้
10. และชาตินั้นได้ทำชั่วในสายตาของเรา ไม่ฟังเสียงของเรา เราก็จะกลับใจจากความดีซึ่งเราตั้งใจจะทำกับชาตินั้นเสีย
11. เพราะฉะนั้น ตอนนี้จงกล่าวแก่คนยูดาห์และชาวเมืองเยรูซาเล็มว่า ‘พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า นี่แน่ะ เรากำลังก่อสิ่งร้ายไว้สู้เจ้า และคิดแผนงานอย่างหนึ่งไว้สู้เจ้า ทุกคนจงกลับเสียจากทางชั่วของตน จงซ่อมทางและการกระทำของเจ้าทั้งหลาย’
12. “แต่เขาทั้งหลายกล่าวว่า ‘เหลวไหล เราจะดำเนินตามแผนงานของเราเอง และต่างจะทำตามความดื้อดึงแห่งจิตใจชั่วของตน’
13. “เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์จึงตรัสดังนี้ว่าจงไปเที่ยวถามดูท่ามกลางประชาชาติว่าใครเคยได้ยินเหมือนอย่างนี้บ้าง?อิสราเอลพรหมจารีนั้นได้ทำสิ่งที่น่าหวาดเสียวยิ่งนัก
14. หิมะแห่งเลบานอนจะหายไปจากเนินผาหินนั้นหรือ?บรรดาน้ำเย็นที่ไหลมาจากต่างถิ่นจะแห้งไปหรือ?
15. แต่ประชากรของเราได้ลืมเราเสียเขาทั้งหลายเผาเครื่องหอมบูชาพระเท็จเขาได้สะดุดในหนทางของเขาในถนนโบราณและเข้าไปตามซอกซอยไม่ไปตามถนนหลวง