9. แม่นกพิราบของฉัน แม่คนงามหมดจดของฉัน เป็นหนึ่งเดียวเธอเป็นลูกรักของมารดาเป็นคนโปรดของผู้ให้กำเนิดหญิงสาวทั้งหลายเห็นเธอ และเรียกเธอว่า ผาสุกทั้งเหล่ามเหสีและเหล่านางสนม ก็เยินยอเธอว่า
10. “แม่สาวคนนี้เป็นผู้ใดหนอ? มองลงมาเหมือนรุ่งอรุณแจ่มจรัสดังจันทร์เพ็ญ กระจ่างจ้าปานตะวันน่าเกรงขามดังกองทัพมีธงประจำ”
11. ดิฉันลงไปในสวนวอลนัทเพื่อจะดูหมู่ไม้เขียวตามหุบเขาเพื่อดูว่าเถาองุ่นแตกหน่อหรือยังและเพื่อจะดูว่าต้นทับทิมมีดอกแล้วหรือยัง
12. เมื่อดิฉันยังไม่ทันรู้ตัว ความปรารถนาของดิฉันทำให้ดิฉันเคลิ้มไปว่าได้อยู่ท่ามกลางรถรบของประชาชนของดิฉันที่เป็นของเจ้าชาย
13. กลับมาเถอะ กลับมาเถิด แม่ชาวชูเลมจ๋ากลับมาเถิด กลับมาเถอะจ๊ะ เพื่อพวกดิฉันจะได้เชยชมเธอทำไมเธอทั้งหลายจ้องมองแม่ชาวชูเลมดังดูการเต้นรำแห่งมาหะนาอิม?