1. อนิจจา ทองคำก็หมองสีทองนพคุณก็เปลี่ยนไปอัญมณีศักดิ์สิทธิ์ถูกทิ้งอยู่เกลื่อนกลาดตามหัวถนนทุกสาย ב (เบท)
2. บุตรทั้งหลายแห่งศิโยนผู้ล้ำค่าเปรียบได้กับทองบริสุทธิ์นั้นอนิจจา ถูกตีราคาเพียงเท่าหม้อดินที่ทำขึ้นด้วยมือของช่างปั้นหม้อ ג (กิเมล)
3. แม้หมาป่ายังเอานมออกให้ลูกของมันดูดแต่ประชาชนของข้าพเจ้าใจร้ายดุจนกกระจอกเทศในถิ่นทุรกันดาร ד (ดาเลท)
4. ลิ้นของเด็กอ่อนติดแนบเพดานปากด้วยความกระหายพวกเด็กได้ขออาหารแต่ไม่มีผู้ใดให้เขา ה (เฮ)
5. พวกที่เคยรับประทานอาหารชั้นเลิศกลับถูกละทิ้งอยู่ตามถนนพวกที่เคยสวมเสื้อสีม่วงกลับต้องนอนบนกองขยะ ו (วาว)
6. เพราะโทษทัณฑ์ของประชาชนของข้าพเจ้านั้นใหญ่หลวงกว่าโทษของเมืองโสโดมที่ต้องถูกคว่ำทลายลงในพริบตาเดียวโดยไม่มีมือผู้ใดได้แตะต้องเลย ז (ซายิน)
7. พวกเจ้านายนั้นบริสุทธิ์กว่าหิมะและขาวสะอาดกว่าน้ำนมผิวพรรณของเขามีเลือดฝาดยิ่งกว่าสีของทับทิมเขามีรูปร่างงามดั่งไพลิน ח (เฆท)
8. บัดนี้หน้าของเขาก็ดำกว่าเขม่าไม่มีผู้ใดจำเขาได้ตามถนนหนังของเขาเหี่ยวหุ้มกระดูกและซูบราวกับไม้เสียบ ט (เทท)
9. ผู้ที่ตายด้วยคมดาบยังดีกว่าผู้ที่ตายด้วยความอดอยากซึ่งค่อยๆ ผอมตายเพราะขาดพืชผลจากไร่นา י (โยด)
10. มือของหญิงที่ใจเมตตากลับเอาลูกของตัวต้มกินลูกถูกต้มเป็นอาหารในยามที่ความหายนะมาสู่ประชาชนของข้าพเจ้า כ (คาฟ)
11. พระยาห์เวห์ทรงบันดาลโทโสออกมาแล้วพระองค์ได้เทพระพิโรธอันเกรี้ยวกราดและได้ทรงจุดไฟขึ้นในศิโยนซึ่งเผาผลาญกระทั่งรากฐานของเมืองนั้น ל (ลาเมค)
12. บรรดากษัตริย์แห่งแผ่นดินโลกและชาวพิภพทั้งปวงไม่เชื่อว่าคู่อริหรือศัตรูจะได้เข้าไปในประตูทั้งหลายแห่งเยรูซาเล็ม מ (เมม)
13. เพราะบาปของพวกผู้เผยพระวจนะของเธอและเพราะบาปผิดของพวกปุโรหิตของเธอที่ได้ทำให้โลหิตของผู้ชอบธรรมไหลออกท่ามกลางนคร נ (นูน)
14. เขาทั้งหลายจึงเดินเปะปะอย่างคนตาบอดไปตามถนนทำให้ตัวเป็นมลทินด้วยโลหิตจนไม่มีผู้ใดสามารถแตะต้องเสื้อผ้าของเขาได้ ס (สาเมค)
15. คนทั้งหลายร้องตะโกนใส่พวกเขาว่า “ไปให้พ้น เจ้าพวกมลทินไปให้พ้น ไปให้พ้น อย่ามาถูกต้องนะ”เมื่อเขาเหล่านั้นหนีและพเนจรไปผู้คนท่ามกลางบรรดาประชาชาติก็กล่าวกันว่า“พวกเขาจะอยู่ที่นี่ต่อไปไม่ได้” פ (เพ)
16. พระยาห์เวห์เองทรงทำให้เขาทั้งหลายกระจัดกระจายไปพระองค์จะไม่สนพระทัยในเขาอีกเลยพวกเขาจึงไม่นับถือพวกปุโรหิตไม่สำแดงความกรุณาต่อพวกผู้ใหญ่ ע (อายิน)