18. ใจของพวกเขาร้องทูลองค์เจ้านายว่าโอ กำแพงของธิดาแห่งศิโยนเอ๋ยจงให้น้ำตาไหลพรั่งพรูดุจสายธารทั้งกลางวันและกลางคืนเจ้าอย่าได้หยุดหย่อนเลยอย่าให้ดวงตาได้พักเลย ק (โคฟ)
19. จงลุกขึ้นร้องทูลตอนกลางคืนทุกยามจงระบายความในใจของเจ้าออกมาอย่างน้ำเฉพาะพระพักตร์องค์เจ้านายจงชูมือทั้งสองของเจ้าขึ้นตรงไปยังพระองค์เพื่อขอชีวิตลูกเด็กเล็กแดงของเจ้าที่หิวจนเป็นลมสลบไปตามหัวถนนทุกแห่ง ר (เรช)
20. ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทอดพระเนตรเถิดว่าพระองค์ได้ทรงทำการเช่นนี้แก่ผู้ใด?ควรที่ผู้หญิงจะกินลูกของตนจะกินทารกที่ยังอุ้มอยู่หรือ?ปุโรหิตและผู้เผยพระวจนะควรจะถูกประหารในสถานนมัสการขององค์เจ้านายหรือ? ש (ซิน)
21. ผู้อ่อนวัยและผู้สูงวัยนอนอยู่ตามพื้นดินบนถนนคนหนุ่มและคนสาวของข้าพระองค์ล้มลงด้วยดาบพระองค์ทรงประหารพวกเขาในวันแห่งพระพิโรธทรงสังหารโดยปราศจากพระกรุณา ת (ทาว)
22. พระองค์ทรงเรียกผู้ที่ข้าพระองค์กลัวจากรอบด้านมาอย่างในวันเทศกาลเลี้ยงพอถึงวันแห่งพระพิโรธของพระยาห์เวห์ก็ไม่มีสักคนหนึ่งหนีรอดได้ผู้ที่ข้าพระองค์ได้อุ้มชูและเลี้ยงดูมานั้นศัตรูของข้าพระองค์ได้ทำลายแล้ว