1. อนิจจา นครที่เคยคับคั่งด้วยพลเมืองมานั่งอ้างว้างแล้วหนอเธอผู้เคยยิ่งใหญ่ท่ามกลางบรรดาประชาชาติมากลายเป็นดั่งหญิงม่ายแล้วหนอเธอผู้เป็นดั่งเจ้าหญิงท่ามกลางมณฑลทั้งหลายมากลายเป็นทาสแรงงานแล้วหนอ ב (เบท)
2. เธอร้องไห้อย่างขมขื่นยามค่ำคืนและน้ำตาไหลอาบแก้มในท่ามกลางคนที่รักเธอก็ไม่มีผู้ใดปลอบเธอเพื่อนทุกคนได้ทรยศเธอพวกเขากลายเป็นศัตรูของเธอ ג (กิเมล)
3. ยูดาห์ไปเป็นเชลยยังต่างแดน ต้องทุกข์ยากต้องทำงานหนักอย่างทาสต้องพำนักอยู่ท่ามกลางบรรดาประชาชาติเธอไม่พบที่พักสงบเลยทุกคนที่ไล่ตามเธอก็ไล่ทันเธอเมื่อเธอคับแค้นใจ ד (ดาเลท)
4. ถนนสู่ศิโยนกำลังโศกเศร้าเพราะไม่มีผู้สัญจรไปงานเทศกาลเลี้ยงประตูเมืองทุกบานของเธอก็ร้างเสียแล้วปุโรหิตของเธอพากันถอนใจสาวพรหมจารีของเธอต้องสลดใจและเธอเองก็ขื่นขมยิ่งนัก ה (เฮ)
5. คู่อริของเธอกลายเป็นหัวหน้าศัตรูของเธอได้จำเริญขึ้นเพราะพระยาห์เวห์ทรงให้เธอทนทุกข์เนื่องด้วยการละเมิดมากมายของเธอลูกๆ ของเธอไปเป็นเชลยต่อหน้าคู่อริ ו (วาว)
6. ความสง่างามทั้งสิ้นได้พรากไปจากธิดาแห่งศิโยนแล้วพวกเจ้านายของเธอก็เป็นดุจฝูงกวางที่หาทุ่งหญ้าไม่พบและหมดแรงหนีต่อหน้าผู้ไล่ล่า ז (ซายิน)
7. เยรูซาเล็มในยามทุกข์ยากและยามพลัดบ้านได้หวนระลึกถึงของล้ำค่าทั้งสิ้นที่ตนเคยมีในครั้งกระโน้นเธอระลึกได้เมื่อพลเมืองของเธอตกอยู่ในมือของคู่อริและหามีผู้ใดจะสงเคราะห์เธอไม่พวกคู่อริเห็นเธอแล้วก็เยาะเย้ยความล่มจมของเธอ ח (เฆท)
8. เยรูซาเล็มได้ทำบาปใหญ่หลวงฉะนั้นเธอจึงเป็นมลทินทุกคนที่เคยให้เกียรติเธอกลับลบหลู่เธอเพราะเขาเห็นความเปลือยเปล่าของเธอเออ เธอเองได้แต่ถอนใจและหันหน้าไปเสีย ט (เทท)