10. แล้วท่านพูดกับพวกเขาว่า “ไปเถิด ไปรับประทานไขมันและดื่มน้ำหวาน และส่งส่วนอาหารไปให้คนที่ไม่มีอะไรเตรียมไว้ เพราะว่าวันนี้เป็นวันบริสุทธิ์แด่องค์เจ้านายของเรา อย่าโศกเศร้าเลย เพราะความชื่นบานของตนในพระยาห์เวห์เป็นกำลังของท่าน”
11. พวกคนเลวีจึงให้ประชาชนเงียบ กล่าวว่า “จงนิ่งเสีย เพราะวันนี้เป็นวันบริสุทธิ์อย่าทุกข์โศกเลย”
12. และประชาชนทั้งหมดจึงไปกินและดื่มและส่งส่วนอาหาร เปรมปรีดิ์กันอย่างยิ่ง เพราะพวกเขาเข้าใจถ้อยคำซึ่งประกาศให้เขาฟังนั้น
13. ณ วันที่สอง หัวหน้าตระกูลของประชาชนทั้งหมดพร้อมกับพวกปุโรหิตและคนเลวีมาหาเอสราธรรมาจารย์พร้อมกัน เพื่อจะศึกษาถ้อยคำของธรรมบัญญัติ
14. และพวกเขาพบสิ่งที่เขียนไว้ในธรรมบัญญัติว่า พระยาห์เวห์ได้ทรงบัญชาโดยทางโมเสสว่า ประชาชนอิสราเอลควรจะอยู่เพิงระหว่างเทศกาลเลี้ยงในเดือนที่เจ็ด
15. และพวกเขาควรจะประกาศและป่าวร้องในทุกเมือง และในเยรูซาเล็มว่า “จงออกไปที่ภูเขาและนำกิ่งมะกอก กิ่งมะกอกป่า กิ่งต้นน้ำมันเขียว ใบอินทผลัมและกิ่งไม้ใบดกอื่นๆ เพื่อทำเพิง ดังที่ได้เขียนไว้”
16. ประชาชนจึงออกไป เอากิ่งไม้เหล่านั้นมาและทำเพิงสำหรับตัวต่างอยู่บนหลังคาบ้านของตน และตามลานบ้านของตน และในลานพระนิเวศของพระเจ้า และในลานเมืองที่ประตูน้ำ และในลานเมืองที่ประตูเอฟราอิม
17. และชุมนุมชนทั้งหมด ผู้ได้กลับมาจากการเป็นเชลยได้ทำเพิงและพักอยู่ในเพิง เขามีความเปรมปรีดิ์ยิ่งนัก เพราะตั้งแต่สมัยของโยชูวาบุตรนูน ถึงวันนั้นประชาชนอิสราเอลไม่ได้ทำเลย
18. และทุกวันท่านอ่านธรรมบัญญัติของพระเจ้า ตั้งแต่วันแรกจนวันสุดท้าย พวกเขาถือเทศกาลเลี้ยงอยู่เจ็ดวัน และในวันที่แปดมีการชุมนุมตามพิธีตามกฎหมาย