9. เพราะพวกเขาต้องการที่จะให้เราตกใจคิดว่า “มือของเขาจะผละจากงานไปเสีย และงานจะได้ไม่สำเร็จ” แต่ข้าแต่พระเจ้า บัดนี้ขอพระองค์ทรงเสริมกำลังมือของข้าพระองค์
10. และข้าพเจ้าเข้าไปในบ้านของเชไมยาห์บุตรเดไลยาห์ ผู้เป็นบุตรเมเหทาเบล ผู้ที่เก็บตัวอยู่ เขาพูดว่า “ให้เราไปพบกันในพระนิเวศของพระเจ้าในพระวิหาร ให้เราปิดประตูพระวิหารเสียเพราะพวกเขาจะมาฆ่าท่าน เวลากลางคืนเขาจะมาฆ่าท่านเสีย”
11. แต่ข้าพเจ้าว่า “คนอย่างข้าพเจ้าจะหนีหรือ และคนอย่างข้าพเจ้าจะเข้าไปอยู่ในพระวิหารเพื่อให้มีชีวิตอยู่หรือ ข้าพเจ้าไม่ไป”
12. ข้าพเจ้าเข้าใจและเห็นว่า พระเจ้าไม่ได้ทรงใช้เขา แต่เขาได้เผยพระวจนะใส่ร้ายข้าพเจ้า เพราะโทบีอาห์และสันบาลลัทได้จ้างเขา
13. เขาทั้งสองได้จ้างเขามาเพื่อจะให้ข้าพเจ้ากลัวและทำอย่างนั้นจะได้บาป และพวกเขาจะมีเรื่องใส่ร้ายข้าพเจ้า เพื่อจะเยาะเย้ยข้าพเจ้า
14. ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ขอพระองค์ทรงระลึกถึงโทบีอาห์และสันบาลลัท ตามสิ่งเหล่านี้ที่เขาได้ทำ ทั้งโนอัดยาห์หญิงผู้เผยพระวจนะและผู้เผยพระวจนะอื่นๆ ซึ่งต้องการให้ข้าพระองค์กลัว
15. กำแพงจึงสำเร็จในวันที่ยี่สิบห้าเดือนเอลูลใน 52 วัน
16. และต่อมา เมื่อศัตรูทั้งสิ้นของเราทั้งหลายได้ยิน ประชาชาติทั้งปวงรอบเราก็กลัวและเขาก็น้อยเนื้อต่ำใจ เพราะเขาทั้งหลายหยั่งรู้ว่า งานนี้ที่สำเร็จได้ก็เพราะพระเจ้าของเราทรงช่วยเหลือ
17. ยิ่งกว่านั้นอีก ในเวลานั้นพวกขุนนางของยูดาห์ได้ส่งจดหมายไปถึงโทบีอาห์ และจดหมายของโทบีอาห์ก็มาถึงพวกเขา
18. เพราะมีหลายคนในยูดาห์ได้ผูกพันกับเขาไว้ด้วยคำสาบาน เพราะเขาเป็นบุตรเขยของเชคานิยาห์ ผู้เป็นบุตรอาราห์ และเยโฮฮานันบุตรของเขาก็ได้รับบุตรหญิงของเมชุลลาม ผู้เป็นบุตรเบเรคิยาห์เป็นภรรยาของตน
19. พวกเขาพูดถึงความดีของโทบีอาห์ต่อหน้าข้าพเจ้าด้วย และรายงานคำของข้าพเจ้าไปให้เขา และโทบีอาห์ก็ได้ส่งจดหมายมาให้ข้าพเจ้า เพื่อให้กลัว