เนหะมีย์ 1:1-4 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

1. นี่​คือ​ถ้อย‍คำ​ของ​เน‌หะ‌มีย์ บุตร​ฮา‌คา‌ลิ‌ยาห์ต่อ‍มา​ใน​เดือน​คิส‌เลฟ​ใน​ปี​ที่​ยี่‍สิบ ขณะ‍ที่​ข้าพ‌เจ้า​อยู่​ใน​สุ‌สา‍เมือง‍ป้อม

2. พี่‍น้อง​คน​หนึ่ง​ของ​ข้าพ‌เจ้า​คือ​ฮา‌นา‌นี​มา​กับ​ชาย​บาง‍คน​จาก​ยู‌ดาห์ ข้าพ‌เจ้า​ได้​ถาม​เรื่อง​พวก​ยิว​ที่​เหลือ​รอด‍ชีวิต​จาก​การ​ตก‍เป็น​เชลย และ​ถาม​เรื่อง​เย‌รู‌ซา‌เล็ม

3. พวก‍เขา​ตอบ​ข้าพ‌เจ้า​ว่า “ผู้​ที่​เหลือ‍รอด‍ชีวิต​ซึ่ง​อยู่​ใน​มณฑล​นั้น คือ​ผู้​ซึ่ง​รอด‍ชีวิต​จาก​การ​ตก‍เป็น​เชลย มี​ความ​ลำ‌บาก​และ​ความ​อับอาย​มาก กำ‌แพง​เมือง​เย‌รู‌ซา‌เล็ม​ก็​ถูก​ทำ‍ลาย และ​บรร‌ดา​ประตู​เมือง​ก็​ถูก​ไฟ​เผา”

4. เมื่อ​ข้าพ‌เจ้า​ได้‍ยิน​ถ้อย‍คำ​เหล่า‍นี้ ข้าพ‌เจ้า​ก็​นั่ง‍ลง​ร้อง‍ไห้​โศก‍เศร้า​อยู่​หลาย​วัน และ​ได้​อด‍อาหาร​และ​อธิษ‌ฐาน​เฉพาะ‍พระ‍พักตร์​พระ‍เจ้า​แห่ง​ฟ้า‍สวรรค์

เนหะมีย์ 1