33. เหล้าองุ่นของเขาเป็นพิษงูเป็นพิษร้ายแรงของงูเห่า
34. “เรื่องนี้ไม่ได้สะสมไว้กับเราและประทับตราไว้ในคลังของเราหรือ?
35. การแก้แค้นและการตอบสนองเป็นของเรารอเวลาเมื่อเท้าของเขาจะลื่นพลาดเพราะว่าวันหายนะของเขามาใกล้แล้วและมันจะมาถึงเขาอย่างฉับพลัน
36. เพราะพระยาห์เวห์จะทรงพิพากษาประชากรของพระองค์และทรงเมตตาผู้รับใช้ของพระองค์เมื่อทอดพระเนตรว่ากำลังของเขาสิ้นลงไม่มีใครเหลือแล้ว ไม่ว่าทาสหรือไท
37. แล้วพระองค์จะตรัสว่า ‘พระทั้งหลายของพวกเขาอยู่ที่ไหนศิลาที่เขาลี้ภัยนั้นอยู่ที่ไหน?’
38. คือผู้ที่รับประทานไขมันของเครื่องสัตวบูชาของเขาและดื่มเหล้าองุ่นที่เป็นเครื่องดื่มบูชาของเขาให้พระเหล่านั้นลุกขึ้นช่วยเจ้าให้พระเหล่านั้นเป็นผู้ปกป้องเจ้า
39. “ ‘จงดูเถิด บัดนี้ ตัวเรา คือเรานี่แหละเป็นผู้นั้นนอกจากเราไม่มีพระเจ้าอื่นใดเราฆ่าให้ตายและเราก็ให้มีชีวิตอยู่เราทำให้บาดเจ็บ และเราก็รักษาให้หายไม่มีผู้ใดจะช่วยให้พ้นมือเราได้
40. เพราะเราชูมือขึ้นถึงสวรรค์และปฏิญาณว่า ดังที่เราดำรงอยู่เป็นนิตย์
41. ถ้าเราลับดาบอันวาววับของเราและมือของเรายึดการพิพากษาไว้เราจะแก้แค้นศัตรูของเราและตอบแทนผู้ที่เกลียดชังเรา
42. เราจะให้ลูกธนูของเราเมาโลหิตและดาบของเราจะกินเนื้อหนังด้วยโลหิตของผู้ที่ถูกฆ่าและของเชลยจากศีรษะเจ้านายศัตรู’
43. “จงยินดีเถิด ประชาชาติทั้งหลาย กับประชากรของพระองค์เพราะพระองค์จะทรงแก้แค้นแทนโลหิตของผู้รับใช้ของพระองค์และจะทรงทำการแก้แค้นศัตรูของพระองค์และจะทรงลบมลทินแผ่นดินแห่งประชากรของพระองค์”
44. โมเสสได้มาบอกเนื้อเพลงบทนี้ทั้งหมดให้ประชาชนฟัง ทั้งตัวท่านพร้อมกับโยชูวาบุตรนูน