20. และพระองค์ตรัสว่า ‘เราจะซ่อนหน้าของเราจากพวกเขาเราจะคอยดูว่าปลายทางของเขาจะเป็นอย่างไรเพราะเขาเป็นชาติพันธุ์ที่วิปริตเป็นลูกหลานที่ไม่ซื่อสัตย์
21. เขาทั้งหลายทำให้เราอิจฉาด้วยสิ่งที่ไม่ใช่พระเขาได้ยั่วยุเราด้วยสิ่งไร้สาระของเขาดังนั้นเราจะทำให้เขาอิจฉาผู้ที่ไม่ใช่ชนชาติและจะยั่วโทสะเขาด้วยประชาชาติโง่เขลาชาติหนึ่ง
22. เพราะความกริ้วของเราจึงมีไฟก่อขึ้นมันไหม้ลุกลามไปจนถึงก้นลึกของแดนคนตายเผาแผ่นดินโลกและพืชผลในนั้นและลุกไหม้ถึงรากฐานแห่งขุนเขา
23. “ ‘เราจะสุมสิ่งร้ายไว้บนเขาทั้งหลายและปล่อยลูกธนูของเรายิงไปยังเขา
24. เขาจะสิ้นแรงเพราะความหิวความร้อนอันแรงกล้าและโรคร้ายจะเผาผลาญเขาเราจะส่งฟันของสัตว์ร้ายมายังเขากับพิษของสัตว์เลื้อยคลานในผงคลี
25. ที่ภายนอกจะมีดาบคร่าชีวิตที่ในห้องจะมีความกลัวทำลายทั้งชายหนุ่มและหญิงพรหมจารีทั้งเด็กที่ยังดูดนมและคนแก่ผมหงอก
26. เราพูดแล้วว่า “เราจะให้เขากระจัดกระจายไปเราจะให้ชื่อของเขาสูญไปจากความทรงจำของมนุษย์”
27. แต่เราก็กลัวการยุยงของศัตรูเกรงว่าพวกศัตรูของเขาจะคิดผิดไปเกรงว่าพวกเขาจะพูดว่า “กำลังมือของเราที่มีชัยพระยาห์เวห์ไม่ได้ทรงทำการนี้” ’
28. “เพราะเขาทั้งหลายเป็นประชาชาติที่ขาดคำปรึกษาในพวกเขาไม่มีความเข้าใจ
29. โอ ถ้าเขาฉลาดแล้วเขาจะเข้าใจเรื่องนี้และพิจารณาถึงวาระสุดท้ายของตน
30. คนเดียวจะไล่พันคนได้อย่างไรสองคนจะทำให้หมื่นคนหนีได้อย่างไรนอกจากพระศิลาของเขาได้ขายเขาเสียแล้วและพระยาห์เวห์ได้ทรงทอดทิ้งเขาเสีย
31. เพราะศิลาของเขาไม่เหมือนพระศิลาของเราแม้ศัตรูของเราก็ตัดสินอย่างนั้น
32. เพราะว่าเถาองุ่นของเขาคือเถาองุ่นเมืองโสโดมและมาจากไร่เมืองโกโมราห์ผลองุ่นของเขาเป็นองุ่นขมทั้งพวงองุ่นก็ขมด้วย
33. เหล้าองุ่นของเขาเป็นพิษงูเป็นพิษร้ายแรงของงูเห่า
34. “เรื่องนี้ไม่ได้สะสมไว้กับเราและประทับตราไว้ในคลังของเราหรือ?