เฉลยธรรมบัญญัติ 22:23-25 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

23. “ถ้า​มี​หญิง‍พรหม‌จารี​คน​หนึ่ง​หมั้น​ไว้​แล้ว และ​มี​ชาย​คน​หนึ่ง​ไป​พบ​เธอ​ใน​เมือง​และ​ได้​นอน​กับ​เธอ

24. พวก‍ท่าน​จง​พา​เขา​ทั้ง‍สอง​ออก‍ไป​ที่​ประตู​เมือง และ​เอา​หิน​ขว้าง​เขา​ทั้ง‍สอง​ให้​ตาย​เสีย เพราะ‍ว่า​หญิง‍สาว​คน​นั้น แม้​อยู่​ใน​เมือง​ก็​ไม่‍ได้​ร้อง‍ขอ​ความ​ช่วย‍เหลือ ส่วน​ชาย​คน​นั้น​ได้​ทำ​ให้​ภรรยา​ของ​เพื่อน‍บ้าน​ได้​รับ​ความ​ละ‍อาย ดัง‍นั้น ท่าน​จะ​กำ‍จัด​ความ​ชั่ว​เสีย​จาก​ท่าม‍กลาง​ท่าน

25. “แต่​ถ้า​ชาย​คน​หนึ่ง​ไป​พบ​หญิง‍สาว​ที่​คน​อื่น​หมั้น​ไว้​แล้ว​ที่​กลาง‍ทุ่ง และ​ชาย​คน​นั้น​จับ​ตัว​หญิง​คน​นั้น​และ​ได้​นอน​กับ​เธอ เฉพาะ​ผู้‍ชาย​คน​ที่​นอน​กับ​เธอ​เท่า‍นั้น​จะ​ต้อง​มี​โทษ​ถึง​ตาย

เฉลยธรรมบัญญัติ 22