เฉลยธรรมบัญญัติ 2:16-22 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

16. “ต่อ‍มา​เมื่อ​คน​ที่​ออก‍รบ​ได้​ตาย​ไป​หมด​จาก​ท่าม‍กลาง​ประ‌ชา‍ชน​แล้ว

17. พระ‍ยาห์‌เวห์​ได้​ตรัส​กับ​ข้าพ‌เจ้า​ว่า

18. ‘วัน‍นี้​เจ้า​จะ​เดิน​ข้าม​เมือง​อาร์​เขต‍แดน​ของ​คน​โม‌อับ

19. และ​เมื่อ​เข้า​ใกล้​ชาย‍แดน​ของ​คน​อัม‌โมน อย่า​เป็น​ศัตรู​และ​อย่า​รบ​กับ​เขา เพราะ​เรา​จะ​ไม่‍ให้​ดิน‍แดน​ของ​ลูก‍หลาน​คน​อัม‌โมน​แก่​เจ้า​เป็น​กรรม‍สิทธิ์​เลย ด้วย​เรา​ได้​ให้​ที่‍นั่น​แก่​ลูก‍หลาน​ของ​โลท​เป็น​กรรม‍สิทธิ์​แล้ว’

20. (ทั้ง​ที่‍นั่น​ก็​นับ‍ว่า​เป็น​แผ่น‍ดิน​ของ​พวก​เร‌ฟา‌อิม แต่​ก่อน​คน​เร‌ฟา‌อิม​เคย​อยู่​ที่​นั่น แต่​คน​อัม‌โมน​ได้​เรียก​พวก‍เขา​ว่า​ศัม‌ซุม‌มิม

21. คน​เหล่า‍นั้น​สูง‍ใหญ่​และ​มี​จำ‌นวน​มาก เหมือน​คน​อา‌นาค แต่​พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​ทำ‍ลาย​พวก‍เขา​เสีย และ​พวก​อัม‌โมน​ได้​ยึด‍ครอง​และ​เข้า​อยู่​แทน​ที่​เขา

22. เหมือน​พระ‍องค์​ได้​ทรง​ทำ​ต่อ​ลูก‍หลาน​ของ​เอ‌ซาว​ผู้​อยู่​ที่​เส‌อีร์ เมื่อ​พระ‍องค์​ทรง​ทำ‍ลาย​พวก​โฮ‌รี​เสีย และ​พวก‍เขา​ได้​ยึด‍ครอง​แล้ว​เข้า​อาศัย​แทน​ที่​เขา​จน​ทุก​วัน‍นี้

เฉลยธรรมบัญญัติ 2