3. ไฉนพระองค์ทรงให้ข้าพระองค์เห็นการชั่วและให้มองเห็นความยากลำบาก?ทั้งการทำลายและความทารุณก็อยู่ตรงหน้าข้าพระองค์การวิวาทและการทุ่มเถียงกันก็เกิดขึ้น
4. ดังนั้น ธรรมบัญญัติจึงหย่อนยานและความยุติธรรมก็มิได้ปรากฏเลยเพราะว่าคนอธรรมล้อมรอบคนชอบธรรมไว้ดังนั้น ความยุติธรรมจึงออกมาวิปลาส
5. จงมองบรรดาประชาชาติ และจงดูให้ดีจงประหลาดใจ และจงตกตะลึงเพราะเรากำลังทำงานอย่างหนึ่งในสมัยของเจ้าถึงจะบอก เจ้าก็จะไม่เชื่อ
6. เพราะนี่แน่ะ เรากำลังเร้าคนเคลเดียประชาชาติที่มุทะลุดุร้ายนั้นผู้กรีธาทัพไปทั่วโลกเพื่อยึดเอาบ้านเรือนที่มิใช่ของตน
7. เขาเป็นพวกที่น่าครั่นคร้ามและสยดสยองเขาตั้งความยุติธรรมและเกียรติของตัวเอง
8. ม้าของเขาก็เร็วกว่าเสือดาวและดุร้ายยิ่งกว่าหมาป่ายามเย็นพลม้าของเขาควบตะบึงเออ พลม้าของเขามาจากถิ่นที่ไกลพวกมันเหมือนนกอินทรีที่บินเข้าโฉบเหยื่อ
9. เขาทุกคนพากันมาเพื่อความทารุณใบหน้าของพวกเขามองตรงไปข้างหน้าเขารวบรวมเชลยไว้มากดังเม็ดทราย
10. เขาเยาะเย้ยกษัตริย์ทั้งหลายบรรดาเจ้านายจะเป็นตัวตลกของเขาเขาหัวเราะเยาะป้อมปราการทุกแห่งและเขาจะพูนดินขึ้นเพื่อยึดมัน