1. นี่ใครหนอมาจากเอโดมสวมเสื้อผ้าสีแดงจากเมืองโบสราห์?นี่ใครหนอสวมเครื่องแต่งกายของท่านอย่างโอ่อ่าและมาด้วยกำลังยิ่งใหญ่ของท่าน?“คือเราเองที่ร้องประกาศความชอบธรรมและมีอานุภาพที่จะช่วยให้รอด”
2. ทำไมฉลองพระองค์ของพระองค์จึงมีสีแดงและเครื่องทรงของพระองค์เหมือนของคนย่ำในบ่อย่ำองุ่น?
3. “เราย่ำบ่อองุ่นตามลำพังและไม่มีใครจากชนชาติทั้งหลายอยู่กับเราเลยเราย่ำมันด้วยความโกรธของเราเราเหยียบมันด้วยความพิโรธของเราโลหิตของเขาเปื้อนอยู่บนเสื้อผ้าของเราและเราทำให้เครื่องแต่งกายของเราเลอะไปหมด
4. เพราะวันแห่งการแก้แค้นอยู่ในใจเราและปีแห่งการไถ่ของเรามาถึง
5. เรามองดู แต่ไม่มีใครช่วยเหลือเราประหลาดใจ แต่ไม่มีผู้เกื้อหนุนแขนของเราเองจึงนำการช่วยกู้มาให้เราและความโกรธของเรานั้นเกื้อหนุนเรา
6. เราเหยียบชนชาติทั้งหลายลงด้วยความโกรธของเราเราทำให้เขาเมาด้วยความพิโรธของเราและเราเทโลหิตของพวกเขาบนแผ่นดินโลก”
7. ข้าพเจ้าจะกล่าวให้คิดถึงความรักมั่นคงของพระยาห์เวห์และกิจการอันน่าสรรเสริญของพระยาห์เวห์ตามทุกสิ่งที่พระยาห์เวห์ประทานแก่พวกเราและตามความดีใหญ่ยิ่งที่มีต่อวงศ์วานของอิสราเอลซึ่งพระองค์ประทานตามพระกรุณาของพระองค์และตามความรักมั่นคงอันอุดมของพระองค์
8. เพราะพระองค์ตรัสว่า “แท้จริงคนเหล่านี้เป็นชนชาติของเราเป็นบุตรที่ไม่ประพฤติคดโกงต่อเรา”พระองค์เป็นพระผู้ช่วยให้รอดของพวกเขา
9. พระองค์ทุกข์พระทัยในความทุกข์ทั้งหมดของเขาแล้วทูตสวรรค์ที่อยู่เฉพาะพระพักตร์พระองค์ช่วยพวกเขาให้รอดพระองค์ทรงไถ่เขาด้วยความรักและความสงสารของพระองค์พระองค์ทรงยกพวกเขาขึ้นและหอบเขาไปตลอดกาลก่อน