10. เจ้ารู้สึกมั่นคงอยู่ในความอธรรมของเจ้าเจ้าว่า “ไม่มีใครเห็นข้า”สติปัญญาของเจ้าและความรู้ของเจ้าทำให้เจ้าหลงไปและเจ้าจึงคิดในใจของเจ้าว่า“ข้านี่แหละ และไม่มีผู้อื่นอีก”
11. แต่สิ่งเลวร้ายจะมาถึงเจ้าซึ่งเจ้าจะปัดเป่ามันไปไม่ได้ภัยพิบัติจะตกลงมาเหนือเจ้าซึ่งเจ้าจะไม่สามารถหลบเลี่ยงและการทำลายล้างจะมาถึงเจ้าอย่างฉับพลันซึ่งเจ้าไม่รู้อะไรเลย
12. จงตั้งมั่นอยู่ในเวทมนตร์ของเจ้าและในวิทยาคมมากมายของเจ้าซึ่งเจ้าเหนื่อยยากมาตั้งแต่สาวๆบางทีเจ้าอาจทำสำเร็จบางทีเจ้าจะทำให้สยดสยองได้
13. เจ้าเหน็ดเหนื่อยกับที่ปรึกษามากมายของเจ้าให้พวกที่แบ่งฟ้าสวรรค์และพวกที่เพ่งดูดวงดาวยืนขึ้นและช่วยเจ้าให้รอดคือผู้บอกให้เจ้ารู้ในวันขึ้นค่ำว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเจ้า
14. นี่แน่ะ พวกเขาจะเป็นเหมือนตอข้าวไฟจะเผาผลาญเขาทั้งหลายพวกเขาไม่สามารถช่วยกู้ตัวเขาเองจากพลังของเปลวไฟไม่มีถ่านที่จะให้ใครอบอุ่นไม่มีไฟที่จะให้ใครผิง
15. พวกที่เจ้าเหนื่อยยากด้วยจะเป็นเช่นนี้แก่เจ้าคือผู้ค้าขายกับเจ้าตั้งแต่สาวๆแต่ละคนต่างพเนจรไปตามทางของพวกเขาไม่มีใครจะช่วยกู้เจ้าได้