1. โอ ธิดาพรหมจารีแห่งบาบิโลนจงลงไป และนั่งในผงคลีโอ ธิดาเคลเดียจงนั่งลงบนพื้นดินโดยไม่มีบัลลังก์เพราะว่าคนจะไม่เรียกเจ้าอีกว่าแม่เนื้ออ่อนแม่เนื้อละเอียด
2. จับโม่เข้า และโม่แป้งซิเปิดผ้าคลุมหน้าของเจ้าออกเสียถลกกระโปรงของเจ้าขึ้น เปิดขาของเจ้าจงลุยข้ามน้ำไป
3. ความเปลือยเปล่าของเจ้าจะถูกเปิดออกและเขาจะเห็นความน่าอายของเจ้าด้วยเราจะแก้แค้นและจะไม่งดเว้นใครเลย
4. พระผู้ไถ่ของพวกเรา พระนามของพระองค์คือพระยาห์เวห์จอมทัพทรงเป็นองค์บริสุทธิ์ของอิสราเอล
5. โอ ธิดาของชาวเคลเดียจงนั่งในความเงียบ และเข้าไปในความมืดเพราะคนจะไม่เรียกเจ้าอีกว่านางพญาแห่งราชอาณาจักรทั้งหลาย
6. เรากริ้วชนชาติของเราเราทำให้มรดกของเราเป็นมลทินเรามอบพวกเขาไว้ในมือของเจ้าแต่เจ้าไม่ได้แสดงความกรุณาต่อเขาเจ้าวางแอกอย่างหนักไว้บนบ่าของคนแก่
7. เจ้าพูดว่า “ข้าจะเป็นนางพญาตลอดไป”เจ้าจึงไม่ได้ใส่ใจในเรื่องเหล่านี้หรือจดจำบั้นปลายของเรื่องเหล่านี้
8. บัดนี้ จงฟังเรื่องนี้ซิ เจ้าผู้รักความเพลิดเพลินคือผู้นั่งอยู่อย่างมั่นคงผู้คิดในใจของตนว่า“ข้านี่แหละ และไม่มีผู้อื่นอีกข้าจะไม่นั่งเป็นแม่ม่ายหรือประสบกับการพลัดพรากจากลูก”
9. แต่ทั้งสองเรื่องนี้จะมาถึงเจ้าในเวลาเดียวกัน ภายในวันเดียวคือการพลัดพรากจากลูก และการเป็นแม่ม่ายนั้นจะมาถึงเจ้าอย่างเต็มขนาดทั้งที่เจ้ามีวิทยาคมมากมายและเจ้ามีเวทมนตร์ที่ทรงอานุภาพอยู่มาก
10. เจ้ารู้สึกมั่นคงอยู่ในความอธรรมของเจ้าเจ้าว่า “ไม่มีใครเห็นข้า”สติปัญญาของเจ้าและความรู้ของเจ้าทำให้เจ้าหลงไปและเจ้าจึงคิดในใจของเจ้าว่า“ข้านี่แหละ และไม่มีผู้อื่นอีก”
11. แต่สิ่งเลวร้ายจะมาถึงเจ้าซึ่งเจ้าจะปัดเป่ามันไปไม่ได้ภัยพิบัติจะตกลงมาเหนือเจ้าซึ่งเจ้าจะไม่สามารถหลบเลี่ยงและการทำลายล้างจะมาถึงเจ้าอย่างฉับพลันซึ่งเจ้าไม่รู้อะไรเลย
12. จงตั้งมั่นอยู่ในเวทมนตร์ของเจ้าและในวิทยาคมมากมายของเจ้าซึ่งเจ้าเหนื่อยยากมาตั้งแต่สาวๆบางทีเจ้าอาจทำสำเร็จบางทีเจ้าจะทำให้สยดสยองได้
13. เจ้าเหน็ดเหนื่อยกับที่ปรึกษามากมายของเจ้าให้พวกที่แบ่งฟ้าสวรรค์และพวกที่เพ่งดูดวงดาวยืนขึ้นและช่วยเจ้าให้รอดคือผู้บอกให้เจ้ารู้ในวันขึ้นค่ำว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเจ้า
14. นี่แน่ะ พวกเขาจะเป็นเหมือนตอข้าวไฟจะเผาผลาญเขาทั้งหลายพวกเขาไม่สามารถช่วยกู้ตัวเขาเองจากพลังของเปลวไฟไม่มีถ่านที่จะให้ใครอบอุ่นไม่มีไฟที่จะให้ใครผิง