3. เราคือยาห์เวห์ เป็นผู้ดูแลสวนนั้นเรารดน้ำทุกเวลาเกรงว่าผู้หนึ่งผู้ใดจะทำอันตรายสวนนั้นเราจึงดูแลสวนนั้นทั้งกลางคืนกลางวัน
4. เราไม่มีความโกรธอีกแล้วเราอยากให้มีหนามใหญ่หนามย่อยมาสู้รบกับเราเราจะได้ก้าวออกไปหามันเราจะเผามันเสียด้วยกัน
5. มิฉะนั้นให้มันยอมอยู่ใต้การปกป้องของเราให้มันสร้างสันติภาพกับเราให้มันสร้างสันติภาพกับเรา
6. ในอนาคต ยาโคบจะหยั่งรากอิสราเอลจะแตกหน่อและเบ่งบานแล้วทำให้พื้นพิภพเต็มด้วยผล
7. พระองค์จะทรงฟาดอิสราเอลเหมือนอย่างฟาดผู้ฟาดเธอหรือ?อิสราเอลจะถูกฆ่าเหมือนอย่างผู้ฆ่าเธอนั้นถูกฆ่าหรือ?
8. พระองค์จะทรงต่อสู้กับอิสราเอลด้วยการขับไล่ ด้วยการกวาดไปเป็นเชลยพระองค์ทรงกวาดอิสราเอลไปด้วยลมน่ากลัวของพระองค์ในวันที่มีลมตะวันออก
9. เพราะฉะนั้น บาปของยาโคบจะได้รับการลบล้างด้วยการนี้และนี่จะเป็นผลลัพธ์เต็มขนาดในการขจัดบาปของเขาคือเมื่อเขาทำให้ศิลาทั้งหมดของแท่นบูชาเป็นเหมือนหินปูนถูกทุบเป็นชิ้นๆไม่มีเสาอาเช-ราห์หรือแท่นเครื่องหอมตั้งอยู่อีก
10. เพราะเมืองมีป้อมจะอยู่อย่างโดดเดี่ยวที่อาศัยจะถูกทิ้งร้างและถูกละทิ้งเหมือนถิ่นทุรกันดารลูกวัวหากินอยู่ที่นั่นมันนอนอยู่ที่นั่นและแทะกิ่งไม้
11. เมื่อกิ่งของมันแห้ง ก็ถูกหักพวกผู้หญิงมาถึงและเอามันไปก่อไฟเพราะนี่เป็นชนชาติไร้ความเข้าใจเพราะฉะนั้น ผู้ทรงสร้างเขาจะไม่สงสารเขาผู้ทรงปั้นเขาจะไม่สำแดงพระกรุณาต่อเขา
12. ในวันนั้น พระยาห์เวห์จะทรงนวดข้าวตั้งแต่แม่น้ำยูเฟรติส ไปจนถึงลำธารอียิปต์ ประชาชนอิสราเอลเอ๋ย เจ้าจะถูกรวบรวมเข้ามาทีละคน
13. และในวันนั้นเขาจะเป่าเขาสัตว์ใหญ่ แล้วพวกที่กำลังพินาศที่อยู่ในแผ่นดินอัสซีเรีย และพวกถูกขับไล่ออกไปยังแผ่นดินอียิปต์จะมานมัสการพระยาห์เวห์ บนภูเขาบริสุทธิ์ที่กรุงเยรูซาเล็ม